sprężystość

  • 1sprężystość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. sprężystośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. sprężysty: Sprężystość materaca. Sprężystość chodu. Sprężystość administracji. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2sprężystość — ż V, DCMs. sprężystośćści, blm rzecz. od sprężysty a) w zn. 1: Sprężystość piłki. b) w zn. 2: Sprężystość kota. Sprężystość ruchów. c) w zn. 3: Sprężystość działania …

    Słownik języka polskiego

  • 3Michał Życzkowski — (12 April 1930 in Kraków – 24 May 2006 in Kraków) was a Polish technician, professor and doctor honoris causa of the Cracow University of Technology, full member of Polish Academy of Sciences and Polish Academy of Learning, Foreign Corresponding… …

    Wikipedia

  • 4Упругость — Свойство физических тел восстанавливать свою форму после прекращения воздействия на них внешних сил. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов свойство тела восстанавливать свою форму и объём после прекращения действия внешних сил… …

    Строительный словарь

  • 5elastyczność — ż V, DCMs. elastycznośćści, blm «zdolność powracania ciał do pierwotnego kształtu i wymiarów po usunięciu obciążenia wywołującego odkształcenie; sprężystość» Elastyczność mięśni, płuc. Elastyczność tkaniny, skóry. ∆ techn. Elastyczność silnika… …

    Słownik języka polskiego

  • 6falistość — ż V, DCMs. falistośćści, blm 1. rzecz. od falisty w zn. 1 Falistość powierzchni blachy, tektury. Falistość włosów. ∆ techn. Falistość wełny, włókien «sprężystość, rozciągliwość wełny, włókien, umożliwiająca spilśnianie, kędzierzawienie, układanie …

    Słownik języka polskiego

  • 7gibkość — ż V, DCMs. gibkośćści, blm «giętkość, sprężystość; zwinność» Gibkość postaci. Wyróżniać się gibkością …

    Słownik języka polskiego

  • 8prężność — ż V, DCMs. prężnośćści, blm 1. «sprężystość, elastyczność, giętkość» Prężność ciała, mięśni, kręgosłupa. Prężność czyjegoś ruchu. Prężność stali. przen. «zdolność do intensywnego, sprawnego działania; energia, sprawność, dynamiczność, żywotność»… …

    Słownik języka polskiego

  • 9sztywnieć — ndk III, sztywniećeję, sztywniećejesz, sztywniećej, sztywniećniał, sztywniećeli «stawać się sztywnym, tracić sprężystość, giętkość; drętwieć, twardnieć» Ręce, nogi sztywnieją z zimna. Przewody gumowe sztywniały od mrozu. przen. «stawać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wiotczeć — ndk III, wiotczećeje, wiotczećczał «stawać się wiotkim, tracić jędrność, sprężystość» Mięśnie wiotczeją. Skóra wiotczeje …

    Słownik języka polskiego