sport (wybijać piłkę)

  • 1wybijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybijaćam, wybijaća, wybijaćają, wybijaćany {{/stl 8}}– wybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wybijaćiję, wybijaćbije, wybijaćity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając czymś,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2aut — m IV, D. u, Ms. aucie; lm M. y sport. «sytuacja, gdy piłka wylatuje poza wytyczoną linię boiska lub kortu; miejsce poza linią boiska» Odbić, posłać piłkę na aut. Brać, wybijać piłkę z autu. Stać na aucie. ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 3piąstkować — ndk IV, piąstkowaćkuję, piąstkowaćkujesz, piąstkowaćkuj, piąstkowaćował sport. «wybijać, odbijać piłkę pięścią lub pięściami» …

    Słownik języka polskiego

  • 4wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …

    Słownik języka polskiego

  • 5serwować — ndk IV, serwowaćwuję, serwowaćwujesz, serwowaćwuj, serwowaćował, serwowaćowany 1. sport. «w tenisie, badmintonie, tenisie stołowym: wybijać rakietą piłkę zza linii boiska na pole przeciwnika; w siatkówce: wybijać w ten sposób piłkę ręką» 2. rzad …

    Słownik języka polskiego