sport (narty)
1hikora — ż IV, CMs. hikoraorze; lm D. hikoraor 1. bot. «Carya, drzewo z rodziny orzechowatych, rosnące głównie w Ameryce Płn., uprawiane dla jadalnych nasion i cennego drewna, orzesznik; drewno tego drzewa, twarde, elastyczne, trudno łupliwe, używane m.in …
2zjazdówka — ż III, CMs. zjazdówkawce; lm D. zjazdówkawek zwykle w lm, sport. «narty specjalnie przystosowane do biegu zjazdowego» …
3górny — 1. «znajdujący się na pewnej wysokości; odbywający się, będący w górze, wysoko; wyżej nad czymś leżący; wyższy, wysoki» Górna warga. Górne zęby. Górne dziąsło. Górne warstwy atmosfery (powietrza). Górny pokład w kopalni. Górne piętra budynku. W… …
4wodny — 1. «będący wodą, odnoszący się do wody cieczy» Basen, zbiornik wodny. Para wodna. ∆ Farba wodna → akwarela ∆ Znak wodny «znak na papierze w postaci półprzezroczystych liter lub rysunku, widoczny przy oglądaniu papieru pod światło» ∆ Roztwór wodny …
5bezpiecznik — m III, D. a, N. bezpiecznikkiem; lm M. i 1. elektr. «urządzenie zabezpieczające przed skutkami nadmiernego obciążenia instalacji elektrycznej; pot. korek» 2. sport. «urządzenie przy wiązaniach nart powodujące odpięcie się narty przy upadku lub… …
6deska — ż III, CMs. deskasce; lm D. deskasek 1. «płat drewna użytkowego powstały przez szereg równoległych przepiłowań pnia wzdłuż osi podłużnej» Deski dębowe, sosnowe. Deski heblowane, surowe. Deski podłogowe. Deska do prasowania. Przepierzenie, ściana …
7foka — ż III, CMs. foce; lm D. fok 1. «Phoca, ssak z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu płetwonogich, przystosowany do życia w wodzie, rozpowszechniony we wszystkich morzach, zwłaszcza zimnych, dostarcza cennego futra; w lm rodzina tych ssaków» ∆ Foka… …
8klejonka — ż III, CMs. klejonkance; lm D. klejonkanek 1. «mocno krochmalone płótno krawieckie z przędzy lnianej, konopnej lub jutowej wszywane w środek kołnierza, mankietów, klap itp. w celu nadania im sztywności» 2. «cienka deska sklejona z kilku warstw… …
9oporować — ndk IV, oporowaćruję, oporowaćrujesz, oporowaćruj, oporowaćował, oporowaćowany sport. «ustawiać narty pod kątem względem siebie i względem kierunku jazdy rozsuwając piętki w celu wykonania skrętu lub hamowania» …
10piętka — ż III, CMs. piętkatce; lm D. piętkatek 1. zdr. od pięta w zn. 1 Piętki dziecka. ◊ Gonić w piętkę a) łow. «o psie: iść, gonić wstecz po tropie zwierza» b) «tracić sprawność umysłową, mylnie rozumować; postępować w sposób przeczący rozsądkowi;… …
- 1
- 2
