spokój
121bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; …
122błogi — «sprawiający zadowolenie, przyjemność, świadczący o zadowoleniu; miły, rozkoszny» Błogi nastrój, spokój. Błogie uczucie. Błogie ciepło. Błogi uśmiech …
123burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… …
124dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …
125darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę …
126doprosić — dk VIa, doprosićproszę, doprosićsisz, doprosićproś, doprosićsił, doprosićproszony dopraszać ndk I, doprosićam, doprosićasz, doprosićają, doprosićaj, doprosićał, doprosićany «zaprosić kogoś dodatkowo» Trzeba doprosić jeszcze parę osób. doprosić… …
127duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …
128duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa …
