splot okoliczności

  • 1splot — okoliczności, wydarzeń, wypadków «przypadkowe, jednoczesne zajście jakichś wydarzeń, warunkujące zaistnienie czegoś»: Rysownik komiksów poznaje cudną gwiazdę pop, zaś splot wydarzeń sprawia, że ich miłość zwycięża wszelkie przeszkody. DD… …

    Słownik frazeologiczny

  • 2splot — m IV, D. u, Ms. splotocie; lm M. y 1. «to, co jest wynikiem splatania, splatania się; to, co jest splecione, co zostało splecione» Splot rąk. Splot gałęzi, korzeni. przen. Splot okoliczności, zdarzeń, wypadków. 2. anat. «połączenie kilku lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 3okoliczność — Splot okoliczności zob. splot …

    Słownik frazeologiczny

  • 4okoliczność — ż V, DCMs. okolicznośćści; lm MD. okolicznośćści «wydarzenie (godne uwagi), fakt, zajście, sytuacja; wydarzenia, fakty uboczne; jeden ze składników sytuacji, fakt towarzyszący czemuś, szczegół do czegoś należący; sposobność» Nieprzewidziana,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5uśmiech — 1. Mieć uśmiech przyklejony do ust; robić coś z uśmiechem przyklejonym do ust «nieszczerze, zdawkowo się uśmiechać, być sztucznym, udawać uprzejmość, dobroć»: Czasem wydawało jej się, że jest bliska sukcesu: w szkole same piątki, dom lśni, listwa …

    Słownik frazeologiczny

  • 6koniunktura — ż IV, CMs. koniunkturaurze, blm 1. «splot okoliczności, warunki wywierające znaczny, głównie pozytywny wpływ na coś; sytuacja, położenie» Koniunktura polityczna. Niepomyślna koniunktura. 2. ekon. «całokształt wskaźników życia gospodarczego, jak… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przeboje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. przebojejów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłopoty, trudności związane z załatwieniem czegoś; też: zaskakujący splot okoliczności, niezwykła historia; numer, heca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć przeboje z uzyskaniem… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 8szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… …

    Słownik języka polskiego

  • 9tragizm — m IV, D. u, Ms. tragizmzmie, blm 1. «właściwość sytuacji konfliktowej (np. starcie dwóch racji moralnych) prowadząca do nieuniknionej klęski jednostkę wartościowszą, uczestniczącą w konflikcie» Tragizm bohaterów. Tragizm utworu. 2. pot. «splot… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wydarzenie — n I; lm D. wydarzenieeń 1. «to, co się stało, wydarzyło; splot, zbieg okoliczności powodujący coś; wypadek, przypadek, zdarzenie» Wydarzenia historyczne, dziejowe. Dramatyczne, przełomowe wydarzenia. Łańcuch wydarzeń. Uprzedzać bieg wydarzeń.… …

    Słownik języka polskiego