speja
1spėja — spėjà sf. (4) Dglš laikas, kai bręsta, spėja javai, branda: Pačioj rugių spėjõj kai davė ledai – i prapuldeno rugius Ml …
2speja — • lura, spana, speja, spionera, lurpassa …
3speja — v ( de, t) spana …
4lemti — 1 lemti, lẽmia, lėmė K, lem̃ti, lẽmia, lė̃mė Kv, Všt, Jrb 1. tr., intr. iš anksto skirti, nustatyti, numatyti kam kokį likimą; pranašauti, skelbti, koks likimas ko laukia (apie dievų, laumių, likimo lėmimą): Laimė lėmė per langą gemančiam… …
5Spähen — Spähen, verb. regul. neutr. & act. welches im ersten Falle das Hülfswort haben erfordert. Es ist eines der ältesten Wörter nicht nur der Deutschen, sondern auch aller nur einiger Maßen verwandten Sprachen. In dem gemeinen Sprachgebrauche der… …
6avvakta — • lura, spana, speja, spionera, lurpassa …
7lura — • dupera, narra, lura, vilseleda, manipulera • lura, spana, speja, spionera, lurpassa • locka, fresta, förleda, övertala, intala, lura, narra, egga, förföra • lura, pungslå, svindla, lugga, snuva, kugga • svika, vilseleda, fiffla, missleda,… …
8lurpassa — • lura, spana, speja, spionera, lurpassa …
9spana — • lura, spana, speja, spionera, lurpassa …
10spionera — • lura, spana, speja, spionera, lurpassa …