spółkować
1spółkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, spółkowaćkuję, spółkowaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć stosunek seksualny; kopulować {{/stl 7}} …
2spółkować — ndk IV, spółkowaćkuję, spółkowaćkujesz, spółkowaćkuj, spółkowaćował «mieć stosunek płciowy» …
3kopulować — ndk IV, kopulowaćluje, kopulowaćował «łączyć się w akcie płciowym; spółkować» ‹łac.› …
4łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… …
5spółkowanie — n I rzecz. od spółkować …
6kopulować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kopulowaćluję, kopulowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunek płciowy; spółkować <łac.> {{/stl 7}} …
