solub-saralmaq
1solub-saralmaq — f. Solmaq, saralmaq; rəngini, parlaqlığını, təravətini itirmək; bozarmaq. Burada sınıq budaqlı ağaclar susuz qalıb qurumağa başlamış, bağçalar solubsaralmış(dı). . Ə. M …
2solub-saralma — «Solub saralmaq»dan f. is …
3ölüşkəmək — f. Solmaq, saralmaq, solub saralmaq, büzüşmək. Kirpikləri birbirinə qarışıb, bütün vücudu ölüşkəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüşdü. M. S. O …
4solmaq — f. Rəngi qaçmaq, rəngini, parlaqlığını itirmək, saralmaq, təravətini itirmək. Payız gəldi, yarpaqlar soldu. Gülü suya qoymasan solar. – <Xuraman:> Külək əsər, yarpaq düşər, çiçək solar; Viran qalmış mənim bu can otağımdan. . S. V.. Kosanın… …
