smutno mi
21coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… …
22dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …
23głąb — I m IV, D. a, Ms. głąbbie; lm M. y 1. B.=M. a. D. «krótka, gruba łodyga roślin kapustnych» Głąb kapuściany, kalafiorowy. Głąb kapusty, kalafiora. Jeść głąb a. głąba. □ Wyrósł jak dąb, a głupi jak głąb. 2. B.=D.; lm D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko …
24jesiennie — «jak w jesieni, po jesiennemu» Było smutno i jesiennie. Drzewa złociły się jesiennie …
25łzawo — łzawowiej «przez łzy, płaczliwie; smutno» Patrzyć łzawo i żałośnie …
26mało — mniej 1. «w połączeniu z czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami (a także odpowiadającymi im rzeczownikami) lub wyrażeniami o charakterze okoliczników: w niewielkim, niewystarczającym stopniu, nasileniu, zakresie; niedużo, niewiele» Mało jeść …
27opłakanie — «w sposób godny pożałowania, nędznie, licho, smutno» Wyglądać opłakanie …
28płaczliwie — płaczliwieej «płaczliwym tonem; żałośnie, smutno» Skarżyć się płaczliwie …
29pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy …
30rodzinny — rodzinnynni 1. «dotyczący rodziny, właściwy rodzinie, należący do rodziny, składający się z członków rodziny, wspólny członkom rodziny» Miłość rodzinna. Rodzinna fotografia. Rodzinne podobieństwo. Rodzinny kraj, dom, majątek. Rodzinne strony.… …
