smiechu

  • 81napad — m IV, D. u, Ms. napadadzie; lm M. y 1. «niespodziewane najście, uderzenie na przeciwnika, zbrojne napadnięcie na kogoś lub na coś» Napad zbrojny na obce państwo. Napad bandytów na bank. Dokonać napadu na kogoś. Zorganizować napad na kogoś, na coś …

    Słownik języka polskiego

  • 82nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …

    Słownik języka polskiego

  • 83paroksyzm — m IV, D. u, Ms. paroksyzmzmie; lm M. y «nagłe, napadowe wystąpienie lub zaostrzenie się objawów chorobowych; atak» Paroksyzm febry, obłędu. Miotać się w paroksyzmie bólu. przen. «krótkotrwały, ale bardzo silny, gwałtowny przejaw jakichś przeżyć»… …

    Słownik języka polskiego

  • 84pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …

    Słownik języka polskiego

  • 85pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 86pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87podbródek — m III, D. podbródekdka, N. podbródekdkiem; lm M. podbródekdki «część twarzy poniżej warg, broda; także: mięsista część twarzy pod dolną szczęką» Kościsty, wystający podbródek. Podbródek komuś drga, trzęsie się ze śmiechu, z płaczu …

    Słownik języka polskiego

  • 88pokładać — ndk I, pokładaćam, pokładaćasz, pokładaćają, pokładaćaj, pokładaćał, pokładaćany «kłaść, rozpościerać, rozciągać na płask; także kłaść coś od czasu do czasu» Wiatr pokładał trzciny. ◊ Pokładać w kimś (czymś) nadzieję «spodziewać się, że ktoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 89porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …

    Słownik języka polskiego

  • 90posikać — dk I, posikaćam, posikaćasz, posikaćają, posikaćaj, posikaćał, posikaćany 1. pot. «spędzić jakiś czas na sikaniu, oddawaniu moczu» 2. pot. «sikając, oddając mocz, zmoczyć coś» Dziecko posikało pieluszki. 3. pot. «wypuszczając z czegoś (np. z węża …

    Słownik języka polskiego