smiechu

  • 71dowcip — m IV, D. u, Ms. dowcippie; lm M. y 1. «powiedzenie zawierające treść komiczną, pobudzające do śmiechu; anegdota, żart, kawał» Niewinny, nieprzyzwoity, niewybredny, zjadliwy dowcip. Sadzić się, silić się na dowcipy. Powiedzieć dowcip. Sypać… …

    Słownik języka polskiego

  • 72falset — m IV, D. u, Ms. falsetecie; lm M. y 1. «nienaturalnie wysoki, piskliwy głos w mówieniu, śmiechu itp.» Mówić, wołać, śmiać się falsetem. Głos wpadający w falset. 2. muz. «głos męski (głównie tenorów), wydobywany z silnie napiętych wiązadeł… …

    Słownik języka polskiego

  • 73głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia …

    Słownik języka polskiego

  • 74humorystyczny — humorystycznyni «pełen humoru, dowcipny, żartobliwy, pobudzający do śmiechu» Humorystyczny monolog. Humorystyczna historia, powieść, scena. Humorystyczne postacie …

    Słownik języka polskiego

  • 75huragan — m IV, D. u, Ms. huragannie; lm M. y «niezwykle gwałtowny, porywisty wiatr o średniej prędkości 120 km/godz.» Huragan przeszedł, wzmógł się, zerwał się. ◊ Pędzić jak huragan «pędzić bardzo szybko» przen. a) «gwałtowny wybuch czegoś» Huragan… …

    Słownik języka polskiego

  • 76kaskada — ż IV, CMs. kaskadaadzie; lm D. kaskadaad 1. «wodospad złożony z kilku spadków wodnych naturalnych lub utworzonych sztucznie; potocznie także: spadający strumień wody, struga» Szum kaskady. Woda kaskadą spływała z rynny. ◊ Kaskada dźwięków… …

    Słownik języka polskiego

  • 77krztusić się — ndk VIa, krztuszę się, krztusisz się, krztuś się, krztusił się «kasłać uporczywie, dławić się, dusić się wskutek podrażnienia dróg oddechowych» Krztusić się dymem (od dymu). Krztusić się od kaszlu, ze śmiechu …

    Słownik języka polskiego

  • 78kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… …

    Słownik języka polskiego

  • 79łaskotki — blp, D. łaskotkitek «dotykanie lub lekkie drapanie ciała w miejscach wrażliwych, pobudzające do śmiechu; łaskotanie» ◊ Mieć łaskotki «być wrażliwym na łaskotanie» …

    Słownik języka polskiego

  • 80łechtać — ndk IX, łechtaćchczę (łechtaćchcę), łechtaćchczesz (łechtaćchcesz), łechcz, łechtaćał, łechtaćany a. I, łechtaćam, łechtaćasz, łechtaćają, łechtaćaj «dotykać szczególnie wrażliwych, unerwionych miejsc na ciele, wywołując przyjemne podrażnienie,… …

    Słownik języka polskiego