skrobia
1skrobia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} wielocukier, powstający w komórkach roślin, m.in. ziemniaków, kukurydzy, ryżu; wydobyty z nich ma postać białego proszku bez smaku i zapachu, nierozpuszczalnego w zimnej wodzie;… …
2skrobia — ż I, DCMs. skrobiabi, blm biol. chem. «związek organiczny z grupy węglowodanów, wielocukier powstający w komórkach roślin; biały, bezpostaciowy proszek bez smaku i zapachu, otrzymywany głównie z kartofli, ryżu, kukurydzy, pszenicy; stanowi… …
3скорблый — иссохший, сморщенный, заскорузлый, корявый , скорбнуть сохнуть, морщиться, коробиться, сжиматься , скорбить делать жестким , скорбило крахмал . Сближают с болг. скроб крахмал , сербохорв. скро̏б, род. п. скро̀ба крахмальная мука , скро̀бити,… …
4barwić — ndk VIa, barwićwię, barwićwisz, barw, barwićwił, barwićwiony 1. «farbować, nadawać czemuś barwę za pomocą barwników» Barwić jajka odwarem a. w odwarze z cebuli. Barwić jajka na czerwono a. na kolor czerwony. Budyń barwiony. Szkło barwione. przen …
5jodować — dk IV, jodowaćduję, jodowaćdujesz, jodowaćduj, jodowaćował, jodowaćowany chem. «wprowadzać jod do cząsteczki organicznej na miejsce atomów wodoru» Sól, skrobia jodowana …
6klajster — m IV, D. klajstertru, Ms. klajstertrze, blm «klej, którego podstawowym składnikiem jest skrobia roślinna; najczęściej otrzymywany przez roztarcie krochmalu lub mąki żytniej w wodzie» ‹niem.› …
7krochmal — m I, D. u zwykle blm 1. «związek organiczny z grupy węglowodanów, wielocukier powstający w komórkach roślin; biały, bezpostaciowy proszek bez smaku i zapachu, otrzymywany głównie z kartofli, ryżu, kukurydzy, pszenicy i innych roślin; stanowi… …
8polisacharyd — m IV, D. u, Ms. polisacharydydzie; lm M. y chem. polisacharydy «węglowodany nierozpuszczalne w wodzie, zbudowane z jednego lub z kilku rodzajów monosacharydów albo sprzężone ze związkami niecukrowymi; bardzo rozpowszechnione w przyrodzie,… …
9skrobiowy — przym. od skrobia Cukier, syrop skrobiowy …
10wielocukier — m IV, D. wielocukierkru, Ms. wielocukierkrze; lm M. wielocukierkry chem. wielocukry «cukry złożone, np. skrobia, glikogen rozpadające się w wyniku hydrolizy na cukry proste (monosacharydy) lub ich pochodne; rozpowszechnione w przyrodzie spełniają …
- 1
- 2
