skośny

  • 1skośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzący z jakąś linią lub płaszczyzną kąt ostry; ukośny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skośna belka. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2skośny — «tworzący z jakąś płaszczyzną lub linią kąt ostry; biegnący, ustawiony, padający pod kątem ostrym; ukośny» Skośne promienie słońca. Skośna ściana. Skośny sufit. ∆ Skośne oczy «oczy osadzone tak, że ich zewnętrzne kąciki uniesione są ku górze» ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 3foksztaksel — m I, D. foksztakselsla; lm M. foksztakselsle, D. foksztakselsli (foksztakselslów) żegl. «pierwszy od dołu trójkątny skośny żagiel na fokmaszcie statku żaglowego» …

    Słownik języka polskiego

  • 4fortopsel — m I, D. fortopselsla; lm M. fortopselsle, D. fortopselsli (fortopselslów) żegl. «topsel (górny skośny żagiel) na fokmaszcie» ‹niem. + topsel› …

    Słownik języka polskiego

  • 5grottopsel — m I, D. grottopselsla; lm M. grottopselsle, D. grottopselsli żegl. «górny skośny żagiel (topsel) na grotmaszcie» …

    Słownik języka polskiego

  • 6jodełkowy — przym. od jodełka ∆ bud. Wiązanie jodełkowe «układ cegieł stosowany najczęściej w sklepieniach, polegający na skośnym ustawieniu cegieł do ścian» ∆ Jodełkowy układ «układ klepek w podłodze, skośny do ścian, pod kątem 45°» …

    Słownik języka polskiego

  • 7rewa — ż IV, CMs. rewawie; lm D. rew mors. «podwodny wał piasku występujący z reguły na wszystkich wybrzeżach piaszczystych, równoległy lub skośny do linii brzegowej» …

    Słownik języka polskiego

  • 8skośnie — skośnieej przysłów. od skośny Skośnie osadzone oczy. Ustawić skośnie samochód na parkingu …

    Słownik języka polskiego

  • 9splot — m IV, D. u, Ms. splotocie; lm M. y 1. «to, co jest wynikiem splatania, splatania się; to, co jest splecione, co zostało splecione» Splot rąk. Splot gałęzi, korzeni. przen. Splot okoliczności, zdarzeń, wypadków. 2. anat. «połączenie kilku lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 10ścięty — imiesł. bierny od ściąć (p.) ścięty w użyciu przym. 1. «nie mający ostrego zakończenia, jakby płasko odcięty» ∆ mat. Ostrosłup ścięty «bryła ograniczona, powstała przez odcięcie wierzchołka ostrosłupa płaszczyzną równoległą do jego podstawy» ∆… …

    Słownik języka polskiego