skłócony 2)

  • 1skłócić — dk VIa, skłócićcę, skłócićcisz, skłóć, skłócićcił, skłócićcony skłócać ndk I, skłócićam, skłócićasz, skłócićają, skłócićaj, skłócićał, skłócićany 1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś» Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zwaśniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zwaśnionynieni {{/stl 8}}{{stl 7}} skłócony z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwaśnione strony konfliktu. Zwaśnieni sąsiedzi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień