skórkę

  • 1banan — m IV, D. a ( u); lm M. y 1. bot. «Musa, roślina z rodziny bananowatych uprawiana w krajach tropikalnych, występująca w wielu gatunkach; niektóre z nich dostarczają jadalnych, smacznych i pożywnych owoców, inne cennych włókien (manila)» Plantacja …

    Słownik języka polskiego

  • 2cytryna — ż IV, CMs. cytrynanie; lm D. cytrynayn 1. bot. «Citrus limon, roślina z rodziny rutowatych, niewysokie drzewo lub krzew o liściach skórzastych, wiecznie zielonych, białych kwiatach i mięsistych owocach mających bardzo soczysty, kwaśny miąższ i… …

    Słownik języka polskiego

  • 3mamlać — ndk IX, mamlaćmlę, mamlaćmlesz, mamlaćmlaj, mamlaćał, mamlaćany 1. «mówić niewyraźnie, niezrozumiale, jak gdyby się coś miało w ustach; mamrotać, mamleć» Mamlać coś pod nosem. 2. «jeść powoli, niedołężnie, obracając pokarm językiem, śliniąc się;… …

    Słownik języka polskiego

  • 4pookrawać — dk I, pookrawaćam, pookrawaćasz, pookrawaćają, pookrawaćaj, pookrawaćał, pookrawaćany «okroić wiele czegoś, okroić w wielu miejscach, z różnych stron» Pookrawać spleśniałą skórkę z chleba. Pookrawane skrawki ziemi. przen. «pozmniejszać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5pozadzierać — dk I, pozadzieraćam, pozadzieraćasz, pozadzieraćają, pozadzieraćaj, pozadzieraćał, pozadzieraćany 1. «o wielu: zadrzeć, podnieść w górę; zadrzeć wiele czegoś» Dzieci pozadzierały głowy do góry, obserwując lecące samoloty. 2. «nadedrzeć w wielu… …

    Słownik języka polskiego

  • 6pożuć — dk Xa, pożućżuję, pożućżujesz, pożućżuj, pożućżuł, pożućżuty 1. «zżuć, przeżuć, pogryźć» Pożuł całkiem skórkę od chleba. 2. «spędzić pewien czas żując coś» Pożuła trochę gumę i wypluła ją …

    Słownik języka polskiego

  • 7puszek — m III, D. puszekszku, N. puszekszkiem; lm M. puszekszki 1. «delikatny puch pokrywający ciało ssaków i ptaków; miękkie, pierwsze owłosienie u ludzi (zwłaszcza u niemowląt)» Sypał mu się puszek nad górną wargą. 2. «delikatne, krótkie włoski… …

    Słownik języka polskiego

  • 8skroić — dk VIa, skroję, skroićisz, skrój, skroićił, skrojony rzad. skrajać dk Xa, skroićję, skroićjesz, skraj, skroićał, skroićany skrawać ndk I, skroićam, skroićasz, skroićają, skroićaj, skroićał, skroićany 1. «tnąc, krojąc usunąć z czegoś wierzchnią… …

    Słownik języka polskiego

  • 9smażyć — ndk VIb, smażyćżę, smażyćżysz, smaż, smażyćył, smażyćżony «poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go w roztopionym tłuszczu lub w syropie w celu uczynienia go nadającym się do spożycia» Smażyć kotlety,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10strugać — ndk I, strugaćam, strugaćasz, strugaćają, strugaćaj, strugaćał, strugaćany, rzad. IX, strużę, strużesz, struż 1. «ścinać z czegoś ruchem prostoliniowym podłużne wióry, żeby wygładzić powierzchnię lub nadać czemuś odpowiedni kształt; ociosywać»… …

    Słownik języka polskiego