sini

  • 121pəncə — is. <fars.> 1. Əl ayası ilə beş barmaq birlikdə. Pəncəsini açmaq. – Nəbi pəncəsinə sığmayan bafanı yerə qoyub, belini düzəltdiyi zaman günəş onu salamladı. Ə. Abasov. // Heyvanların qabaq ayaqlarının barmaqları ilə dırnaqları.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 122qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 123qüvvə — is. <ər.> 1. Bir işi görə bilmək qabiliyyəti, iqtidarı, bacarığı. Bu işi görməyə qüvvəsi çatmaz. // Qüvvət, taqət, cismani enerji. Qüvvədən düşmək. Bütün qüvvəsini sərf etmək. 2. Zor, cəbr, qol gücü. Qüvvə tətbiq etmək. 3. Hər hansı bir… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 124salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 125şirə — 1. is. <fars.> 1. Toxumalarda, hüceyrələrdə, bitki və heyvan orqanizmi boşluqlarında olan duru maddə, maye. Mədə şirəsi. // Bitkilərdən, çiçəklərdən sızan şirin maye. Şirə yığmaqda idi bal arısı zəhmət ilə; Qaraquş gördü onu, söylədi çox… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 126ton — 1. <fr.> Metrik ölçü sistemdə 1000 kiloqrama bərabər çəki vahidi. 2. <yun. tonos – səsin yüksəldilməsi> 1. fiz. Havanın dövraşırı titrəyişindən ibarət olub onun yüksəklik dərəcəsini müəyyən edən səs. Yüksək ton. Aşağı ton. // Müəyyən… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 127tələb — is. <ər.> 1. Bir şeyi israrla, qəti şəkildə xahiş və ya təklif etmə, istəmə. Onun tələbini nəzərə aldılar. Sənin tələbin nədir? – Teymurun yalvarışları da, tələbi də, təhdidi də nəticəsiz qaldı. M. Hüs.. Tələb etmək – 1) bir şeyi israrla,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 128təmizləmək — f. 1. Çirkini, ləkəsini yumaq və ya başqa yolla aparmaq, təmiz etmək; təmizləmə işi aparmaq. Ayaqqabının palçığını təmizləmək. – Quşlar yuvalarında oturub dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Tərkibcə təmiz etmək, başqa şeyin qarışığından azad …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti