sini

  • 101kriušinys — kriušinỹs sm. (3b) 1. J.Jabl, Btg, Vl obuolių gira: Padarykit man kriùšinį Ar. Jis labai mėgsta gerti kriùšinį Kp. 2. kas sukriušta, sumaigyta: Nupirkti nupirko skleinyčių, ale namo parnešė vieną kriùšinį (visos sudužusios) Vkš. 3. sugrūstos… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 102nosinis — 1 nosinis sm. (1) Dv, nosinỹs (3a) Krš, Lkv, Lk, nosìnis (2) Plv 1. žr. 1 nosinė: Tavo toks jau nešvarus nosinis – kaip tu jį nešioji! Vdk. Ka paimtų kumet nosinį išplautų Krš. O, kokį gražų nosinį tu turi! Up. O tas baltas nosinėlis ašarėles… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 103pliūšinti — pliūšinti, ina, ino šnek. 1. tr. daryti, kad spurtų, plūšinti: Ana neveja [siūlų], ale tik pliūšina Lkm. Pliūšino pliūšino siūlus – dabar trūksta Lkm. | Kamgi pliūšini knygą, kad neskaitai – bandelės knygoj nerasi Trgn. | refl.: Netęsk botago per …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 104plėšinys — plėšinỹs sm. (3a) Vdk, Klp, (3b) K 1. R, Vn, Skr, Rs naujai išartas dirvonas; išarta pieva, dobiliena: Juodu arimu gulė kelis metus nejudintas plėšinys sp. Ant plėšinio girio[je] linus pasėjo jis J. Linus sėja į plėšinius Vlkv. Plėšinė̃[je] geri …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 105tursinti — tur̃sinti ( yti K), ina, ino K, J.Jabl, FrnW, Gs, tùrsinti Jon, Paį; N 1. tr., intr. KBII191, Rtr, KŽ atkišti (užpakalį, ppr. lenkiantis): Tur̃sinti pasturgalį NdŽ. Tùrsinau rūrą į aukštą linus klodama, rugius rišdama J. Kad spirsiu, tai… …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 106artırmaq — f. 1. Miqdarını, çəkisini çoxaltmaq; həcmini, sahəsini böyütmək. Məhsulu artırmaq. Malların sayını artırmaq. Əkin sahəsini artırmaq. Gəliri artırmaq. – Sən də artır öz əlinlə zəfərlərin sayını! S. V.. 2. Əlavə etmək, üstünə gəlmək. Beşin üstünə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 107ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 108binə — is. 1. Köçərilərin mal qara ilə köçüb, kənddən kənarda məskən saldıqları yer; yurd, köç. Qaya çobanın yaşadığı kiçik binə böyüməyə başlayıb, bir kənd şəklinə düşür. M. S. O.. Pası yaylaqdan kəndin yanındakı binəyə enmişdi. S. R.. Sadıq kişi Kürün …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 109bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 110cərimə — is. <ər.> Pulla ödənilən cəza növü. <Fəxrəddin:> Məlumunuz olmalıdır ki, bunların əksəriyyəti cərimə, vergi və hərb təminatı müqabilində alınan qızlardır. M. S. O.. // Öhdəliyi yerinə yetirmədiyinə, qaydanı pozduğuna görə verilən cəza …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti