silné

  • 1silny — silnyni, silnyniejszy 1. «odznaczający się siłą, mocą; świadczący o czyjejś sile; krzepki, mocny potężny» Silny chłopak. Silny organizm. Być silnym w ręku. Silna wichura. Silne uderzenie wiosłem. ◊ Rządy silnej ręki, rządzić silną ręką… …

    Słownik języka polskiego

  • 2wstrząs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc wstrząssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagłe, silne, gwałtowne drgnięcie; wstrząśnięcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrząs podziemny. Wstrząs w kopalni. Wybuch spowodował… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3atut — Mieć wszystkie, silne, poważne atuty w ręku «mieć wszelkie możliwości zrealizowania, osiągnięcia czegoś, argumenty przemawiające za czymś»: Uważaliśmy, że jeśli bolszewicy wystąpią wrogo wobec nas, to nasz rząd będzie miał w ręku silne atuty,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …

    Słownik języka polskiego

  • 6reflektor — m IV, D. a, Ms. reflektororze; lm M. y 1. «lampa elektryczna zawierająca zwierciadło wklęsłe, najczęściej paraboliczne, w którego ognisku umieszczone jest silne źródło światła, rzucające w określonym kierunku wiązkę mało rozchylających się… …

    Słownik języka polskiego

  • 7sensacyjny — «wywołujący sensację, obliczony na wywołanie sensacji, wywierający silne wrażenie» Sensacyjne wydarzenia, wypadki. Sensacyjne tytuły, wiadomości. ∆ Powieść, sztuka sensacyjna, film sensacyjny «powieść, sztuka, film przedstawiające wydarzenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 8temperament — m IV, D. u, Ms. temperamentncie; lm M. y 1. «zespół stałych cech psychicznych człowieka charakteryzujących jego życie emocjonalne, sposób reagowania na bodźce zewnętrzne; stopień pobudliwości, siły i trwałości stanów uczuciowych» Burzliwy, gorący …

    Słownik języka polskiego

  • 9wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wstrząs — m IV, D. u, Ms. wstrząssie; lm M. y 1. «silne, gwałtowne drgnięcie; wstrząśnięcie» Wstrząsy pojazdu na wybojach. Wstrząsy skorupy ziemskiej. 2. «bardzo silne wzruszenie, przeżycie, bardzo silna emocja» Wstrząs duchowy, nerwowy, psychiczny. 3. med …

    Słownik języka polskiego