sif
121batıq — sif. 1. Çuxura düşmüş, dərinə düşmüş, çökmüş. Batıq ordlar. Batıq göz. – <Fərmanın> sinəsi batıq, sifəti saralıb, çiyinləri qalxıb. Ə. H.. <Rüstəm:> Qoy onun <Nübarın> o quyuya düşmüş batıq gözləri lap kəlləsinə çıxsın. S. R.. 2 …
122böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… …
123bəd — sif. <fars.> 1. Pis, xarab, yaman. Bəd xasiyyət. Bəd iş. – Oğul bəd övlad olsa; Öldürər dərd atanı. (Bayatı). Şairəm, çünki vəzifəm budur əşar yazım; . . Gördüyüm nikü bədi eyləyim izhar, yazım. M. Ə. S.. Bu minval ilə günahkar muzdur… …
124bəşşaş — sif. və zərf <ər.> klas. Gülərüzlü, fərəhli, şad. Bəşşaş oturub yanında madər; Hərdən beşiyin əl ilə yellər. A. S.. bi. . . <fars.> İsimlərin əvvəlinə gətirildikdə inkar və yoxluq mənasında sifət düzəldən və siz/ süz mənasını verən… …
125canlı — sif. 1. Diri, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Canlı orqanizm. Canlı hüceyrə. – Ucalan heykəl canlı bir insan kimi görünürdü. S. R.. // is. mənasında. Diri adam (heyvan), sağ adam (heyvan). Bu kəndə getsən, ancaq arvad, uşaq və qoca kişilərdən başqa bir …
126cəld — sif. 1. zərf Tez, iti, yeyin, dərhal. Cəld oxumaq. Cəld addımlamaq. Cəld çevrilmək. – Xanlar cəld geriyə döndü. Çuxur bir yer tapıb, daldalanmaq istədi. M. Hüs.. Əlləzoğlu taxta kimi quru ovcunu qorun üstünə basıb, cəld yerə atıldı. İ. Hüseynov.… …
127çox — sif. və zərf 1. Sayca az olmayan; miqdarı artıq olan (az ziddi). İclasda çox adam iştirak edirdi. – <Sultan bəy:> . . Yaşım çoxdur, pulum da azdır. Ü. H.. Çox az – lap az, olduqca az, cüzi. Çox az pul. Çox az vaxt qalıb. // Az sürməyən,… …
128çətin — sif. İcrası, həyata keçirilməsi, aradan qaldırılması, həlli, başa düşülməsi və s. çox böyük zəhmət, səy, gərginlik tələb edən (asan ziddi). Çətin iş. Çətin vəzifə. Çətin imtahan. – <Nuriyyə:> Ən çətin məsələ misallar seçib həll elədim. İ. Ə …
