sif
111sifat — ə. «sifət» c. 1) sifətlər; 2) keyfiyyətlər …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
112açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …
113ağsifət — sif. Sifətinin rəngi ağ olan …
114apağ — sif. Tamamilə ağ, lap ağ, ağappaq. Apağ süfrə. Apağ sifət …
115arıq — sif. Cılız, sısqa, zəif, cansız, ətsizyağsız (kök ziddi). Arıq adam. Arıq quzu. – Uzunboylu, arıq sifətli, açıq, mavi gözləri ilə sakit sakit baxan bu qoca usta, tövrünü pozmadan, yavaş yavaş yerindən qalxdı. M. Hüs …
116atsifət — sif. dan. Sifəti çox yekə və uzun. Jandarmların yanında dayanmış qoca atsifət bir arvad . . bu qadınları axtarmağa başladı. S. Rəh …
117ayaqyalın — sif. 1. Yalınayaq, ayağı çılpaq, ayağında heç bir şey olmayan. Ayaqyalın uşaqlar qara düşüb, çil toyuğu basmarlayıb tutdular. S. R.. // Zərf mənasında. Ayaqyalın gəzmək. – Laçın . . <uşaqların> hər ikisinin dalınca baxdı, ayaqyalın… …
118aybəniz — sif. şair. Sifəti ağ, gözəl, göyçək …
119azargəzdirən — sif. 1. Xəstəlik yayılmasına səbəb olan, xəstəlik mənbəyi olan, mikrobları yayan. Azargəzdirən milçəklər. 2. sif. məh. Həmişə xəstə olan …
120balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… …