sforsować

  • 1sforsować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}forsować II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sforsować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}forsować III {{/stl 33}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2sforsować — dk IV, sforsowaćsuję, sforsowaćsujesz, sforsowaćsuj, sforsowaćował, sforsowaćowany 1. «zmęczyć, nadwerężyć nadmiernym wysiłkiem; przeciążyć» Sforsować nogi, ręce. Sforsować gardło długotrwałym śpiewaniem. Sforsować kolarzy treningiem. 2. «przejść …

    Słownik języka polskiego

  • 3sforsować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}forsować się {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4forsować się – przeforsować się, sforsować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} przemęczać się, nadwerężać siły, wysilać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Forsować się szybkim marszem. Sforsować się treningiem. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5przetrenować — dk IV, przetrenowaćnuję, przetrenowaćnujesz, przetrenowaćnuj, przetrenowaćował, przetrenowaćowany rzad. przetrenowywać ndk VIIIa, przetrenowaćowuję, przetrenowaćowujesz, przetrenowaćowuj, przetrenowaćywał, przetrenowaćywany «przemęczyć kogoś zbyt …

    Słownik języka polskiego

  • 6forsować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, forsowaćsuję, forsowaćsuje, forsowaćany {{/stl 8}}– przeforsować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeprowadzać coś, pokonując wszelkie trudności; popierać kogoś lub coś nawet wbrew racjom i opiniom… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7podźwigać — dk I, podźwigaćam, podźwigaćasz, podźwigaćają, podźwigaćaj, podźwigaćał, podźwigaćany «ponieść dźwigając» Podźwigał bagaże do przechowalni. podźwigać się pot. «sforsować się podnosząc, dźwigając wielki ciężar» Podźwigał się nosząc ciężkie walizy …

    Słownik języka polskiego

  • 8rzeka — ż III, CMs. rzece; lm D. rzek «masa wody wypływającej ze źródeł lub biorącej swój początek ze strumieni górskich, potoków itp., płynąca w sposób ciągły lub okresowy w wyraźnym łożysku (korycie), opadającym w określonym kierunku do ujścia (do… …

    Słownik języka polskiego

  • 9spracować się — dk IV, spracować sięcuję się, spracować sięcujesz się, spracować sięcuj się, spracować sięował się «zmęczyć się, sforsować się pracą; napracować się, narobić się» Ciężko się spracować. Spracować się rąbaniem drzewa, noszeniem wody …

    Słownik języka polskiego

  • 10zegnać — dk I, zegnaćgnam, zegnaćgnasz, zegnaćgnają, zegnaćgnaj, zegnaćgnał, zegnaćgnany zgonić dk VIa, zegnaćnię, zegnaćnisz, zgoń, zegnaćnił, zegnaćniony zganiać ndk I, zegnaćam, zegnaćasz, zegnaćają, zegnaćaj, zegnaćał, zegnaćany 1. «goniąc zgromadzić …

    Słownik języka polskiego