separati

  • 41Separatismus — Loslösungsbestreben; Autonomiestreben * * * Se|pa|ra|tịs|mus 〈m.; ; unz.〉 Streben nach staatl., religiöser od. geistiger Absonderung [→ separat] * * * Se|pa|ra|tịs|mus, der; [vgl. engl. separatism] (oft abwertend): das Streben nach ↑ Separation …

    Universal-Lexikon

  • 42COMPILATIO — nomen Iuris Canonici Collectoribus usitatum, quô collectiones suas insigntre consuevêre: inprimis postquam Decretales a Canonibus coeperunt separati et singulatim colligi. Quam operam, quamvis privatarm, cum primus sumpsisset Bernardus Circa… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 43CONTINENS — apud Martianum, Terracina prius insula, nunc coniuncta: Rheginique ab Siciliae continenti separati, eaque in compensationem connexae telluris in insulam relegata: Ovidio, l. 15. Met. v. 289. continua, Leucada continuam veteres habuêre coloni,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 44HESYCHASTAE — in Nov. Iustin. 5. tit. 3. Monachi sunt, a communit vita segregati et ab aliorum consortio separati, ut caelestium rerum contem plationi melius vacent, ab ἡςυχάζω, quiesco, Mac …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 45LAURA — I. LAURA Siciliae civ. Isac. in Lycophr. Item Alexandriae Aegypti vicus Athen. l. 12. c. x. p. 540. II. LAURA apud Anastas. in Hist. Eccl. aliosque medii aevi Scriptores, λαῦρα Graecis, apud Syncellum p. 107. Photium, Ioh. Moschum etc. Conventus… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 46MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 47NUDIPEDES — Spirituales, vel Separati, Anabaptistae, in Moravia exorti, saeculô praeteritô. Imitari se Apostolorum vitam iactantes, ruri vivunt, nudis pedibus iter faciunt, arma, literas, populique plausum aversati, Florimundus Raimundus, l. 2. c. 16. n. 9 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 48PHARISAEI — secta quaedam apud Iudaeos, orta temporibus belli Punici tertii, cuius sectae homines, non modo victu vitaeque institutô a reliquo vulgo secreti erant, sed etiam veste et corporis cultu, quapropter Pharisaei vocantur, quae dictio idem Hebraeis… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 49PYTHAULES — apud Vopisc. in Carino, c. 19. Exhibuit centum salpistas unô crepitu concinentes et centum camptaulas, choraulas centum, etiam centum Pythaulas, Pantominos etc. ἀπὸ τῶν Πυθίων, dictus est, qui Pythia scil. cantabat et pythicas tibias inflabat.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 50SEMI-ARIANI — ex Arianis oriundi, Patri Filium, non quidem per naturam, sed per gratiam, quantum in creaturam cadere potest, similem esse docuerunt: in hoc ab Arianis diversi, qui nullam hîc in Essentia similitudinem agnoverunt. Atque, ut suae hypothesi… …

    Hofmann J. Lexicon universale