sedére
1sedere (1) — {{hw}}{{sedere (1)}{{/hw}}A v. intr. (pres. io siedo , lett. seggo , tu siedi , egli siede , noi sediamo , voi sedete , essi siedono ; fut. io sederò o siederò ; pass. rem. io sedei o sedetti , tu sedesti , essi sedettero ; imperat. siedi ,… …
2SEDERE — proprie Iudicum est et innuit Maiestatem et quieti animi ac perturbationibus nullis obnoxii tranquillitatem: Ita sedere dictus est Praetor, cum pro Tribunmali iuris dicendi causâ sederet. Hinc Lactantius l. 6. c. 18. Sedet enim maximus et… …
3şedere — ŞEDÉRE, şederi, s.f. 1. Faptul de a şedea. ♦ Lipsă de activitate; lenevie, inactivitate. 2. Popas făcut într un loc pentru a petrece un anumit timp; timp petrecut într un loc. 3. (înv.) Domiciliu, locuinţă. – v. şedea. Trimis de LauraGellner,… …
4sedere — 1se·dé·re v.intr. e tr. (io sièdo) FO 1a. v.intr. (essere) stare con le natiche su un appoggio, tenendo il busto eretto o poco inclinato e le gambe più o meno ripiegate: sedere su una sedia, su una poltrona, per terra, su un ramo, in braccio a… …
5sedere — sedere1 /se dere/ s.m. [uso sost. di sedere2], eufem. [parte posteriore del bacino] ▶◀ (pop.) chiappe, (fam.) culo, deretano, (eufem.) didietro, (eufem.) fondoschiena, glutei, (scherz.) mappamondo, natiche, (fam., eufem.) paniere, (eufem.)… …
6sedere — sede/re (1) A v. intr. 1. star seduto, stare, posare 2. (in parlamento, in regione e sim.) avere seggio 3. (lett.) essere situato, stare, giacere, trovarsi B sedersi v. intr. pron …
7Šēdere — Sp Šėderė Ap Šēdere L u. ir g tė Latvijoje …
8Šėderė — Sp Šėderė Ap Šēdere L u. ir g tė Latvijoje …
9sedere — sedere2 pl.m. sederi …
10Duabus sedere sellis. — См. Сесть промеж двух стульев на голо. Duabus sedere sellis. См. Туда и сюда, как бабье коромысло …
Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
