scurra
61Штейнегер, Леонард — Леонард Штейнегер англ. Leonhard Hess Stejneger …
62Список видов златок рода Agrilus — Приложение к статье Agrilus В роде Agrilus около 3000 видов. Список видов Agrilus abantiades Descarpentries Villiers, 1963 Agrilus abditus Horn, 1891 Agrilus abdominalis Saunders, 1874 Agrilus abductus Horn, 1891 Agrilus abeillei (Théry, 1905)… …
63Болтун — • Aretalŏgus (в греческой литературе слово не встречается), по этимологии должно значить «болтающий о добродетели», но употребляется в смысле «рассказывающий небылицы (fabulator, Suet. Oct. 78), хвастун, пустомеля, шут», scurra,… …
64scurrilité — (sku rri li té) s. f. Latinisme peu usité. Plaisanterie digne de la farce. • Sa morale [à Molière] est bonne, et il n a qu à se garder de sa scurrilité, CHAPELAIN Projet de liste de pensions adressé à Colbert (publié dans la vie de Corneille,… …
65Архиепархия Тираны — Дурреса Archidioecesis Dyrracena Tiranensis …
66AGASO — nomen servi. Horat. l. 2. Serm. Sat. ult. Si patinam pede lapsus frangat Agaso. Agasonem equidem nomen servi esse fateor, sed appellativum hôc locô, non proprium. Festus: Agasones, equos agentes, i. e. ducenter, Sumitur autem locô praedictô pro… …
67APITIUS Galba — scurra nobilis sub Tiberio Caesare. Iuvenal. Sat. 5. v. 3. Si potes ista pati, quae nec Sarmentus iniquas Caesaris ad mensas, nec vilis Galba tulisset …
68BUCCELLARIUS — recentioris aevi Scriptotibus dictus est, qui priori aetate Scurra, corpore Custos, Domesticus, Protector Ptincipis, Adsecula, Agaso; Graecisque ὁ παραμένων, qui semper stat ad Domini iussa paratus nec ab eius latere absistit, appellatus est. Sic …
69BUCELLARIUS — Wisigothis et Hispanis Vasallum notat, qui in alterius patrocinio est. Proprie is olim, cui patronus buccellas, i. e. mensam praebuit. Gloss. Nomicum, Βουκκελλάριος, ὁ ἀποςτελλόμενος, καίφων τινὰ. Βουκκελλάριος ὁ παραμένων ςτρατιώτης. Wisigoth.… …
70CATULLUS — I. CATULLUS Caius, vel Quintus Valerius, Poeta Veronensis, in Peninsul. Sirmio, hodie Lac de la Garde, septimô Consulatu Marii, natus, Epigrammatum scriptor, quorum 117. supersunt, annô unô Sallustio maior, quô tempore Romanorum imperium Marii et …