schylić

  • 1schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2schylać się – schylić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku: zginać się ku ziemi górną połową ciała, pochylać się nisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schylać się przy sadzeniu kartofli. Schylić się po upuszczony przedmiot. Schylił się, żeby nie uderzyć o gałąź. Lekarz zabronił mu… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 5schylać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, schylaćam, schylaća, schylaćają, schylaćany {{/stl 8}}– schylić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, schylaćlę, schylaćli, schylaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} obniżać jednym końcem położenie czegoś, zginać w dół; pochylać,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6leżeć — 1. Coś leży komuś na sercu «coś kogoś obchodzi, ktoś bardzo coś przeżywa, bardzo o coś się martwi»: Chcemy tą imprezą zintegrować wszystkich tych ludzi, którym leży na sercu ochrona środowiska. GWr 18/04/2000. 2. Coś leży na ulicy, przestarz. na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 8kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana …

    Słownik języka polskiego

  • 9nachylić — dk VIa, nachylićlę, nachylićlisz, nachylićchyl, nachylićlił, nachylićlony nachylać ndk I, nachylićam, nachylićasz, nachylićają, nachylićaj, nachylićał, nachylićany «zmienić pionowe położenie, pozycję czegoś w kierunku poziomu; nagiąć ku dołowi;… …

    Słownik języka polskiego

  • 10nagiąć — dk Xc, nagiąćgnę, nagiąćgniesz, nagiąćgnij, nagiąćgiął, nagiąćgięła, nagiąćgięli, nagiąćgięty, nagiąćgiąwszy naginać ndk I, nagiąćam, nagiąćasz, nagiąćają, nagiąćaj, nagiąćał, nagiąćany «gnąc pochylić ku czemu; schylić, nachylić, przygiąć, zgiąć» …

    Słownik języka polskiego