schrzaniać się

  • 1schrzanić — dk VIa, schrzanićnię, schrzanićnisz, schrzań, schrzanićnił, schrzanićniony schrzaniać ndk I, schrzanićam, schrzanićasz, schrzanićają, schrzanićaj, schrzanićał 1. tylko dk, posp. «zrobić coś źle, byle jak, nieudolnie; spartaczyć» Ale schrzanili… …

    Słownik języka polskiego