sarf
11şarf — bax şərf. Müəllim göründü. Boynunu şarfla sarımışdı. S. H …
12SARF — (C.: Süruf) Harcama, masraf, gider. * Fazl. * Hile. * Men etme. Bir kimseyi yolundan ve işinden ayırıp başka tarafa yöneltme. * Farz. * Gr: Bir lisanı meydana getiren kelimelerin değişmesinden, birbirinden türemesinden bahseden ilim şubesi.… …
13Sarf London — noun /ˈsɑːf ˌlʌn.dən/ South London …
14SARF U NAHİV — Dilbilgisi. Gramer …
15SARF-I MEHÂRET — Maharet sarfetme …
16SARF-I NAZAR — Bir şeyden vazgeçme, cayma. * Nazar ı itibare almama …
17SARF-I ZİHN — Akıl sarfetme, akıl harcama …
18FENN-İ SARF — Gramer. Sarf bilgisi. (Bak: Sarf …
19bey-i sarf — parayı paraya satmak; para bozmak …
20SARİF — (Sarf. dan) Değiştiren. * Harcayan, sarf eden …