samolotów

  • 101heling — m III, D. u a. a, N. helinggiem; lm M. i techn. «urządzenie, na którym się buduje małe statki, zwłaszcza jachty żaglowe, zespoły szybowców, samolotów itp.» ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 102hełmofon — m IV, D. u, Ms. hełmofonnie; lm M. y «hełm z wmontowanymi słuchawkami i laryngofonem, używany przez załogi czołgów i samolotów» ‹hełm + gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 103katapulta — ż IV, CMs. katapultalcie; lm D. katapultault 1. hist. «machina wojenna używana w starożytności i w średniowieczu do miotania strzał lub kamieni» 2. lotn. «wyrzutnia o napędzie hydraulicznym lub parowym używana do startu samolotów, głównie z… …

    Słownik języka polskiego

  • 104katapultować — dk a. ndk IV, katapultowaćtuję, katapultowaćtujesz, katapultowaćtuj, katapultowaćował, katapultowaćowany 1. lotn. «stosować, zastosować katapultę do startu samolotów» 2. lotn. «wyrzucić, wyrzucać z samolotu fotel lub kabinę za pomocą katapulty»… …

    Słownik języka polskiego

  • 105klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 106kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …

    Słownik języka polskiego

  • 107konstruktor — m IV, DB. a, Ms. konstruktororze; lm M. konstruktororzy, DB. ów «specjalista opracowujący jakąś konstrukcję» Konstruktor samolotów, okrętów. Konstruktor budynku, urządzeń technicznych, mostów. ‹śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 108konwój — m I, D. konwójwoju; lm M. konwójwoje, D. konwójwojów 1. «oddział zbrojny wyznaczony do ochrony kogoś lub czegoś; straż, eskorta; grupa ludzi eskortowana przez taki oddział» Konwój kawalerii. Konwój jeńców, więźniów. 2. «grupa statków handlowych i …

    Słownik języka polskiego

  • 109lądowisko — n II, N. lądowiskokiem; lm D. lądowiskoisk «prowizoryczne lotnisko, zwłaszcza dla lekkich samolotów (np. sportowych, sanitarnych)» Przygodne lądowisko. Przygotować lądowisko …

    Słownik języka polskiego

  • 110leasing — [wym. lizing] m III, D. u, N. leasinggiem ekon. «rodzaj dzierżawy maszyn i urządzeń połączonej z przeniesieniem własności, polegającej na oddaniu ich na określony czas do dyspozycji klienta, który płaci za to z wpływów uzyskanych dzięki… …

    Słownik języka polskiego