słyszenie

  • 1słyszenie — n I rzecz. od słyszeć ◊ Znać kogoś, coś ze słyszenia «nie znać kogoś osobiście, nie widzieć czegoś naocznie, lecz mieć informacje o kimś, o czymś z czyichś opowiadań» …

    Słownik języka polskiego

  • 2dwuuszny — «dotyczący dwojga uszu» Słyszenie dwuuszne …

    Słownik języka polskiego

  • 3głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… …

    Słownik języka polskiego

  • 4ogłuszyć — dk VIb, ogłuszyćszę, ogłuszyćszysz, ogłusz, ogłuszyćszył, ogłuszyćszony ogłuszać ndk I, ogłuszyćam, ogłuszyćasz, ogłuszyćają, ogłuszyćaj, ogłuszyćał, ogłuszyćany 1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5osłuchać — dk I, osłuchaćam, osłuchaćasz, osłuchaćają, osłuchaćaj, osłuchaćał, osłuchaćany osłuchiwać ndk VIIIb, osłuchuję, osłuchujesz, osłuchuj, osłuchaćiwał, osłuchaćiwany 1. «zbadać (przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała chorego) stan niektórych …

    Słownik języka polskiego

  • 6osłuchany — osłuchanyni imiesł. bierny czas. osłuchać (p.) osłuchany w użyciu przym. 1. «obeznany, zaznajomiony przez częste słuchanie» Był osłuchany w muzyce poważnej. 2. «spowszedniały przez częste słyszenie» Osłuchane komunały, slogany, hasła …

    Słownik języka polskiego

  • 7słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 8tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 9dosłyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, dosłyszećszę, dosłyszećszy, dosłyszećszał, dosłyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 7}} usłyszeć coś mimo przeszkód utrudniających słyszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie dosłyszałem, co powiedział. Niewiele dosłyszałem z jego… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10dwuuszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywający się za pomocą dwojga uszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słyszenie dwuuszne. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień