słuchaczy

  • 21przystosować — dk IV, przystosowaćsuję, przystosowaćsujesz, przystosowaćsuj, przystosowaćował, przystosowaćowany przystosowywać ndk VIIIa, przystosowaćowuję, przystosowaćowujesz, przystosowaćowuj, przystosowaćywał, przystosowaćywany «zrobić coś odpowiednim,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22repetytorium — n VI; lm M. repetytoriumria, D. repetytoriumriów 1. «wykład, cykl wykładów albo ćwiczeń (zwykle w szkole wyższej) będący powtórzeniem przerobionego materiału» Repetytorium z gramatyki historycznej. Repetytorium dla słuchaczy kursu łaciny. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23retoryczny — «dotyczący retoryki, oparty na retoryce; oratorski, krasomówczy» Styl retoryczny. Zwroty retoryczne. ∆ Akcent, przycisk retoryczny «akcent, przycisk emocjonalny, stosowany w przemówieniach» ∆ Figura retoryczna «zwrot, wyrażenie lub wyraz… …

    Słownik języka polskiego

  • 24rozmarzenie — n I 1. rzecz. od rozmarzyć. 2. «stan błogiego marzenia» Rozmarzenie widoczne w czyichś oczach. Słuchaczy koncertu ogarnęło rozmarzenie …

    Słownik języka polskiego

  • 25skrzynka — ż III, CMs. skrzynkance; lm D. skrzynkanek 1. «mała skrzynia z zamknięciem lub bez, mająca różne zastosowanie; ilość czegoś mieszcząca się w niej» Skrzynki z owocami, na owoce. Skrzynka pomarańcz, pomidorów, jabłek. Skrzynka na narzędzia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 26urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 27zaabsorbować — dk IV, zaabsorbowaćbuję, zaabsorbowaćbujesz, zaabsorbowaćbuj, zaabsorbowaćował, zaabsorbowaćowany 1. «żywo zająć, zainteresować kogoś czymś, pochłonąć całkowicie czyjąś uwagę, myśl; zająć komuś czas» Zaabsorbować kogoś swoimi sprawami. Omawiane… …

    Słownik języka polskiego

  • 28zaadresować — dk IV, zaadresowaćsuję, zaadresowaćsujesz, zaadresowaćsuj, zaadresowaćował, zaadresowaćowany 1. «umieścić adres na liście, przesyłce itp.; wysłać pod czyimś adresem» Zaadresować do kogoś list, paczkę itp. Przekaz zaadresowany na instytucję. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29zaangażować — dk IV, zaangażowaćżuję, zaangażowaćżujesz, zaangażowaćżuj, zaangażowaćował, zaangażowaćowany 1. «przyjąć kogoś do pracy, zawrzeć z kimś umowę o pracę» Zaangażować aktora. Zaangażować pracowników do biura, do fabryki. Zaangażować kogoś na… …

    Słownik języka polskiego

  • 30zafrapować — dk IV, zafrapowaćpuję, zafrapowaćpujesz, zafrapowaćpuj, zafrapowaćował, zafrapowaćowany «wywrzeć silne wrażenie, wzbudzić zainteresowanie, mocno kogoś zająć, zaciekawić» Zafrapowała kogoś książka, sztuka. Ciekawy wykład zafrapował słuchaczy …

    Słownik języka polskiego