rysy twarzy

  • 1rysy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rysysów {{/stl 8}}{{stl 7}} obraz twarzy, układ linii twarzy, poszczególnych jej elementów; twarz, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delikatne, łagodne, kamienne, klasyczne, męskie, ostre, szlachetne, wulgarne …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2grube rysy — {{/stl 13}}{{stl 7}} niesubtelne, niedelikatne, pospolite rysy twarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kobieta o grubych rysach. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …

    Słownik frazeologiczny

  • 4gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód głowy człowieka (od czoła po brodę); oblicze, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blada, drobna, gładka, koścista, okrągła, ogorzała,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7rys — Grube rysy (twarzy) zob. gruby 5. Rzymskie rysy zob. rzymski …

    Słownik frazeologiczny

  • 8gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… …

    Słownik języka polskiego

  • 9subtelny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, subtelnyni, subtelnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się taktem, delikatnością w postępowaniu; świadczący o takich cechach; delikatny : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10delikatnie — delikatnieej przysłów. od delikatny a) w zn. 1: Delikatnie zrobiona koronka. Delikatnie malowane (rzeźbione) rysy twarzy modelki. b) w zn. 2: Delikatnie pukać do drzwi, stąpać po schodach. Delikatnie wytknąć komu błędy postępowania. c) w zn. 3:… …

    Słownik języka polskiego