rurka

  • 81barometryczny — 1. «stanowiący część barometru» Rurka barometryczna. 2. «dający się ustalić, mierzony za pomocą barometru» Ciśnienie barometryczne. ∆ Wyż, niż barometryczny → baryczny …

    Słownik języka polskiego

  • 82biureta — ż IV, CMs. biuretaecie; lm D. biuretaet «rurka szklana zaopatrzona w zamknięcie (kranik) u dołu, służąca do dokładnego odmierzania cieczy» ‹z fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 83cewka — ż III, CMs. cewkawce; lm D. cewkawek 1. rzad. «rurka» 2. anat. «przewód, naczynie przewodzące w kształcie rurki w organizmie ludzkim i zwierzęcym» Cewka moczowa, łzowa. Cewka wydalnicza (np. u owadów). 3. bot. cewki «martwe, wydłużone komórki o… …

    Słownik języka polskiego

  • 84cybuch — m III, D. a; lm M. y 1. «część fajki w kształcie rurki łączącej ustnik z główką» Fajka na długim, wygiętym cybuchu. Pykać, ciągnąć dym z cybucha. 2. techn. «cienka stalowa rurka zakończona z jednej strony ustnikiem, z drugiej końcówką ze stali… …

    Słownik języka polskiego

  • 85dakronowy — «zrobiony z dakronu» Lina, rurka dakronowa. Żagle dakronowe …

    Słownik języka polskiego

  • 86dmuchawka — ż III, CMs. dmuchawkawce; lm D. dmuchawkawek 1. chem. «rurka metalowa zwężona ku końcowi, używana do analizy dmuchawkowej na węglu» 2. etn. «broń myśliwska (rzadziej wojenna) w kształcie rury bambusowej od 2 do 4 m długiej, z której wydmuchuje… …

    Słownik języka polskiego

  • 87dren — m IV, D. u, Ms. drennie 1. «przewód składający się najczęściej z rurek ceramicznych, także betonowych, drewnianych lub z mas plastycznych, ułożony w ziemi, służący do odprowadzania nadmiaru wód gruntowych z pól, łąk itp., w budownictwie do… …

    Słownik języka polskiego

  • 88drenarski — «zajmujący się układaniem drenów, używany przy drenowaniu osuszaniu gruntów» Spółka drenarska. Rurka drenarska. Maszyny, narzędzia, urządzenia drenarskie. Prace drenarskie …

    Słownik języka polskiego

  • 89fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 90fifka — ż III, CMs. fifkafce; lm D. fifkafek pot. «rurka używana do palenia papierosów; cygarniczka» Szklana fifka. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego