rurka

  • 101rurkowy — przym. od rurka Żarówka rurkowa. Nity rurkowe …

    Słownik języka polskiego

  • 102sączek — m III, D. sączekczka, N. sączekczkiem; lm M. sączekczki 1. chem. «krążek bibuły filtracyjnej lub naczynie z porowatą przegrodą służące do sączenia filtrowania» 2. med. «rurka, zwykle gumowa lub metalowa, z bocznymi otworami albo taśma gazowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 103słomka — ż III, CMs. słomkamce; lm D. słomkamek 1. «pojedyncze źdźbło słomy lub jego część» 2. «równo przycięty kawałek słomy służący do picia soków, lemoniady itp.; rurka plastykowa do tego samego celu» Pić koktajl przez słomkę. 3. blm «odpowiednio… …

    Słownik języka polskiego

  • 104sonda — ż IV, CMs. sondandzie; lm D. sond 1. «urządzenie techniczne do badania jakiegoś środowiska przez zagłębianie się, wnikanie w nie, np. głębokości wody i charakteru dna w akwenach, atmosfery na różnych wysokościach, składu skorupy Ziemi i in.»… …

    Słownik języka polskiego

  • 105szpula — ż I, DCMs. szpulali; lm D. szpul «cewka, rura, rurka z wystającymi brzegami, drewniana, metalowa lub z tworzywa sztucznego (różnych rozmiarów zależnie od zastosowania), na którą się nawija nici, drut, liny itp.» Szpule przędzy. Szpula na taśmę… …

    Słownik języka polskiego

  • 106szpulka — ż III, CMs. szpulkalce; lm D. szpulkalek «rurka z wystającymi brzegami, na którą nawija się nici, drut» Drewniana, plastikowa szpulka. Szpulka nici. Nawinąć nitkę na szpulkę …

    Słownik języka polskiego

  • 107tuba — ż IV, CMs. tubabie; lm D. tub 1. «rura, zwykle z blachy w kształcie wydłużonego stożka, służąca do wzmacniania głosu (używana zwłaszcza na statkach)» Mówić, ogłaszać coś przez tubę. 2. «rurka z cienkiej blachy lub plastiku z jednej strony… …

    Słownik języka polskiego

  • 108tubka — ż III, CMs. tubkabce; lm D. tubkabek «mała tuba rurka służąca jako opakowanie dla substancji półpłynnych» Tubka kremu. Pasta w tubce …

    Słownik języka polskiego

  • 109tuleja — ż I, DCMs. tulejaei; lm D. tulejaei 1. «rurka rozszerzona na jednym końcu, zrobiona z papieru, kartonu, blachy itp.; tutka» Tuleja papierowa. 2. techn. «element konstrukcyjny niektórych maszyn, np. silników tłokowych, w postaci krótkiego odcinka… …

    Słownik języka polskiego

  • 110tulejka — ż III, CMs. tulejkajce; lm D. tulejkajek 1. «mała tuleja rurka lejkowata» Cukierki w papierowej tulejce. 2. techn. «mała tuleja element konstrukcyjny» …

    Słownik języka polskiego