rozumné

См. также в других словарях:

• rozumny — rozumnyni, rozumnyniejszy 1. «mający rozum; mądry, rozsądny» Rozumny człowiek, pedagog. Dziecko stawało się coraz rozumniejsze. Jednością silni, rozumni szałem, razem, młodzi przyjaciele! (Mickiewicz) ∆ Istota rozumna «istota mająca rozum… …   Słownik języka polskiego

• rozumny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozumnyni, rozumnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posługujący się rozumem; mądry, rozsądny, roztropny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozumny człowiek. Okazał się rozumnym patriotą.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …   Słownik języka polskiego

• spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego