rozszarpać

  • 1rozszarpać — kogoś w strzępy, na strzępy zob. strzęp 3 …

    Słownik frazeologiczny

  • 2rozszarpać — dk IX, rozszarpaćpię, rozszarpaćpiesz, rozszarpaćszarp, rozszarpaćał, rozszarpaćany rozszarpywać ndk VIIIa, rozszarpaćpuję, rozszarpaćpujesz, rozszarpaćpuj, rozszarpaćywał, rozszarpaćywany «szarpnąwszy rozedrzeć, szarpiąc porwać na kawałki;… …

    Słownik języka polskiego

  • 3rozszarpywać — Rozszarpać kogoś w strzępy, na strzępy zob. strzęp 3 …

    Słownik frazeologiczny

  • 4strzęp — 1. Coś poszło, pójdzie w strzępy «coś zniszczyło się, zniszczy się, porwało się, porwie się na kawałki»: Szybko stawiamy namiot, żeby wleźć do środka i rozgrzać się. Na tym wichrze jest to bardzo trudne. Jeden nieostrożny ruch i namiot pójdzie w… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść …

    Słownik języka polskiego

  • 6poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7rozdziobać — dk IX, rozdziobaćbie, rozdziobaćał, rozdziobaćany rozdziobywać ndk VIIIa, rozdziobaćbuje, rozdziobaćywał, rozdziobaćywany «dziobiąc rozszarpać, rozdzielić, roznieść» Kura rozdziobała chleb na kawałki. Sępy rozdziobały padlinę …

    Słownik języka polskiego

  • 8rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… …

    Słownik języka polskiego

  • 9strzęp — m IV, D. u, Ms. strzęppie; lm M. y «kawałek czegoś, np. tkaniny, papieru, skóry, zwykle oddarty, urwany, wiszący, z poszarpanymi brzegami; w lm także: rzecz (zwłaszcza odzież) porwana, podarta, poszarpana; łachmany» Strzęp bandaża. Chodzić w… …

    Słownik języka polskiego

  • 10zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… …

    Słownik języka polskiego