rozewrzeć się

  • 1rozewrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwierać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2rozwierać się – rozewrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym: otwierać, rozchylać się; ulegać rozwarciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwarły się szeroko wrota. Rozwierają się skrzydła śluzy. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3rozewrzeć — dk XI, rozewrzećwrę, rozewrzećwrzesz, rozewrzećwrzyj, rozwarł, rozwarty, rozwarłszy rozwierać ndk I, rozewrzećam, rozewrzećasz, rozewrzećają, rozewrzećaj, rozewrzećał, rozewrzećany 1. książk. «otworzyć coś zamkniętego, ściśniętego; rozchylić»… …

    Słownik języka polskiego

  • 4rozedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozdzierać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}{{stl 7}}; rozewrzeć [rozpuścić i in.] gębę [i syn.] {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ( — otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ({{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć krzyczeć na kogoś w sposób ordynarny, wulgarny, awanturować się z kimś, używając wyzwisk i… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7morda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mordardzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przednia część głowy zwierzęcia z oczami, nosem i otworem gębowym; pysk, paszcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psia, lisia morda. Morda krowy …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 8gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …

    Słownik języka polskiego

  • 9uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10rozchylić — dk VIa, rozchylićlę, rozchylićlisz, rozchylićchyl, rozchylićlił, rozchylićlony rozchylać ndk I, rozchylićam, rozchylićasz, rozchylićają, rozchylićaj, rozchylićał, rozchylićany «z lekka otworzyć; rozsunąć, odchylić w obie strony; uchylić,… …

    Słownik języka polskiego