rosolo) vt)
1rosolo — rò·so·lo s.m. RE tosc. 1. colore assunto da una vivanda rosolata | la rosolatura stessa 2. sgridata, punizione anche corporale {{line}} {{/line}} DATA: 1872. ETIMO: der. di rosolare …
2RUFUS — I. RUFUS Centurio sub Scipione Africano, cuius res gestas scripsit. Appianus. II. RUFUS Consul, an. Urb. Cond. 934. Alius Consul cum Constantio, an. Urb. Cond. 1210. III. RUFUS Corinthius Sophista, quamquam divitiis et generis nobilitate pollebat …
3rosolaccio — ro·so·làc·cio s.m. TS bot.com. → papavero {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: der. dell ant. e dial. rosola, rosolo 1rosa con accio …
4rosolare — ro·so·là·re v.tr. (io ròsolo) 1. CO cuocere, arrostire, friggere un cibo rigirandolo sul fuoco vivo in modo che si rivesta uniformemente di una crosta croccante: rosolare a fuoco vivace 2a. RE tosc., scherz., criticare qcn., sparlare di qcn. 2b.… …
5rosolarsi — ro·so·làr·si v.pronom.intr. (io mi ròsolo) CO 1. cuocersi, arrostirsi sul fuoco vivo in modo da rivestirsi uniformemente di una crosta croccante: la carne si è già rosolata 2. fig., esporsi per molto tempo al sole per abbronzarsi Sinonimi:… …
6rosolia — ro·so·lì·a s.f. AD TS med. malattia esantematica infettiva benigna, tipica dell infanzia, caratterizzata dalla comparsa di piccole macchie rosse sulla pelle e da rinite, adenopatie e, talora, anche febbre, che può risultare pericolosa per il feto …
7rosolare — {{hw}}{{rosolare}}{{/hw}}A v. tr. (io rosolo ) Fare cuocere lentamente carne o altre vivande in modo che prendano una crosta tendente al rosso. B v. intr. pron. 1 Cuocersi lentamente assumendo una crosta bruno rossastra. 2 (fig., est.) Nella… …
8rosolare — /roso lare/ (pop. arrosolare, arrosolire) [prob. dal longob. rosa crosta ] (io ròsolo, ecc.). ■ v. tr. (gastron.) [far cuocere a fuoco vivace una vivanda, in modo da far formare una crosta rosso bruna] ▶◀ dorare. ‖ abbrustolire, arrostire,… …