robić doświadczenia

  • 1doświadczenie — n I 1. rzecz. od doświadczyć. 2. lm D. doświadczenieeń «ogół wiadomości zdobytych na podstawie obserwacji i przeżyć; znajomość życia, rzeczy i ludzi; zasób umiejętności, praktyka, wprawa; próba życiowa» Bogate, bolesne, gorzkie, smutne… …

    Słownik języka polskiego

  • 2doświadczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. doświadczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}doświadczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. doświadczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3eksperymentować — ndk IV, eksperymentowaćtuję, eksperymentowaćtujesz, eksperymentowaćtuj, eksperymentowaćował «dokonywać eksperymentów, prób, realizować nowe pomysły; robić doświadczenia naukowe» Teatr eksperymentuje pod względem inscenizacyjnym. Uczniowie… …

    Słownik języka polskiego

  • 4życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …

    Słownik języka polskiego

  • 5przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc …

    Słownik języka polskiego

  • 6przykład — m IV, D. u, Ms. przykładadzie; lm M. y 1. «wzór do naśladowania; człowiek, fakt, postępek godne naśladowania» Przykład rodziców. Być dla kogoś przykładem. Stawiać siebie, kogoś za przykład. Iść, robić coś za czyimś przykładem. Przykład idzie z… …

    Słownik języka polskiego

  • 7rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… …

    Słownik języka polskiego

  • 8pokolenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pokolenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wszyscy potomkowie jednych rodziców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na zjeździe rodzinnym spotkało się kilka pokoleń. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 9pomagać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pomagaćam, pomagaća, pomagaćają {{/stl 8}}– pomóc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, pomagaćmogę, pomagaćmoże, pomagaćmóż, pomagaćmógł, pomagaćmogli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10przygotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przygotowywaćowuję, przygotowywaćowuje, przygotowywaćany {{/stl 8}}– przygotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, przygotowywaćtuję, przygotowywaćtuje, przygotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień