resztę
1reszta — ż IV, CMs. resztaszcie; lm D. reszt częściej w lp 1. «to, co pozostaje z całości, z ogółu po odjęciu, zużyciu, wyczerpaniu itp. jakiejś części, liczby; pozostałość, ostatek; także o ludziach: pozostali ludzie, pozostałe osoby» Zabrać resztę… …
2reszta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. resztaszcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostatek, pozostałość z jakiejś całości; też o ludziach: pozostałe osoby, pozostali ludzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pójść, wrócić się po… …
3grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… …
4zostawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zostawiaćam, zostawiaća, zostawiaćają, zostawiaćany {{/stl 8}}– zostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zostawiaćwię, zostawiaćwi, zostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …
5dola — i (czy) niedola «różne koleje losu, powodzenie i niepowodzenie, szczęście i nieszczęście»: Niepomna na nic poszła na oślep w szaleństwo tego nagle rozgorzałego uczucia, porzucając dom, męża i dzieci i wiążąc się na resztę życia, na dolę i niedolę …
6grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …
7koszula — 1. Oddać ostatnią koszulę «oddać resztę pieniędzy, majątku, oddać wszystko»: Tak jak wiedziałam, że Zosia by oddała mi w razie potrzeby swoją ostatnią koszulę, tak samo wiedziałam, że Zachariasz nigdy, ale to przenigdy by mnie nie okłamał. B.… …
8krajobraz — książk. Krajobraz księżycowy «krajobraz pozbawiony życia, martwy, pustynny, przypominający wyglądem powierzchnię Księżyca»: Resztę nocy spędzamy przed szpitalem w Hrasnicy, na przedmieściach Sarajewa. Krajobraz księżycowy: domy albo zupełnie… …
9kupa — 1. pot. Trzymać się kupy a) «o ludziach i zwierzętach: trzymać się razem, stanowić solidarną gromadę»: Za mną! – wołali konwojenci, w których wstąpił duch władzy. – Uważać, żeby się nie pogubić! Trzymać się kupy! J. Wittlin, Sól. b) «o… …
10wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …
