restitutie

  • 1restituţie — RESTITÚŢIE, restituţii, s.f. Restituire. ♦ spec. Restituire de către un stat beligerant către alt stat beligerant a unor bunuri aparţinând acestuia din urmă, pe care primul stat şi le a însuşit şi le a transportat fără drept pe teritoriul său. –… …

    Dicționar Român

  • 2restitúţie — s. f. (sil. ţi e; mf. sti ), art. restitúţia (sil. ţi a), g. d. art. restitúţiei; pl. restitúţii, art. restitúţiile (sil. ţi i ) …

    Romanian orthography

  • 3aeroproiector — AEROPROIECTÓR s.n. Aparat de restituţie fotogrammetrică, folosit pentru proiectarea spaţială simultană a mai multor fotograme aeriene. [< fr. aéroprojecteur]. Trimis de LauraGellner, 20.10.2004. Sursa: DN  AEROPROIECTÓR s. n. aparat de… …

    Dicționar Român

  • 4rediţie — redíţie s. f., art. redíţia, g. d. art. redíţiei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  REDÍŢIE1 s.f. 1. (Liv.) Restituţie; randament. 2. Calculare a taxelor de transport pe calea ferată în funcţie de distanţă. [cf. fr.… …

    Dicționar Român

  • 5restituire — RESTITUÍRE, restituiri, s.f. Acţiunea de a restitui şi rezultatul ei; înapoiere. Trimis de Zavaidoc, 13.09.2007. Sursa: DLRM  RESTITUÍRE, restituiri, s.f. Acţiunea de a restitui şi rezultatul ei; înapoiere, restituţie. – v. restitui. Trimis de… …

    Dicționar Român

  • 6rambursare — RAMBURSÁRE, rambursări, s.f. Acţiunea de a rambursa şi rezultatul ei. – v. rambursa. Trimis de RACAI, 22.11.2003. Sursa: DEX 98  RAMBURSÁRE s. înapoiere, restituire, (rar) restituţie, (pop.) întoarcere, (înv.) ramburs, reînturnare. (rambursare… …

    Dicționar Român

  • 7restituţiune — RESTITUŢIÚNE s.f. v. restituţie. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …

    Dicționar Român

  • 8stereorestituţie — STEREORESTITÚŢIE s.f. Restituţia unei porţiuni din scoarţa terestră, înregistrată pe fotograme conjugate. [gen. iei. / cf. fr. stéréorestitution]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN  STEREORESTITÚŢIE s. f. restituţie a unei porţiuni… …

    Dicționar Român