remanent
1rémanent — rémanent, ente [ remanɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XIIe « permanent »; repris v. 1840; lat. remanens, de remanere « demeurer » ♦ Sc. Qui subsiste après la disparition de la cause (⇒ rémanence). Odeur rémanente. Magnétisme rémanent, qui subsiste après la… …
2remanent — REMANÉNT, Ă, remanenţi, te, adj. (Despre câmpuri electrice sau magnetice). Care se datoreşte fenomenului de remanenţă. – Din fr. rémanent. Trimis de IoanSoleriu, 07.07.2004. Sursa: DEX 98 remanént adj. m., pl. remanénţi; f. sg. remanéntă …
3Remanent — Rem a*nent, a. [L. remanens, p. pr. of remanere. See {Remain}, and cf. {Remnant}.] Remaining; residual. [1913 Webster] That little hope that is remanent hath its degree according to the infancy or growth of the habit. Jer. Taylor. [1913 Webster]… …
4remanent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. remanentncie {{/stl 8}}{{stl 7}} spis zapasu towarów, materiałów czy surowców na określony dzień, w celu sprawdzenia i aktualizacji danych w ewidencji oraz ustalenia przyczyn ewentualnych różnic i… …
5Remanent — Rem a*nent ( nent), n. [See {Remanent}, a.] That which remains; a remnant; a residue. [1913 Webster] …
6Remanent — Rémanent En sylviculture, les rémanents sont les restes de branches ou de troncs mal conformés abandonnés en Forêt par les exploitants pour leur faible valeur commerciale, ou parfois pour des raisons écologiques (le bois mort étant nécessaire… …
7remanent — remanent; ther·mo·remanent; …
8Remanént — (lat.), zurückbleibend …
9Remanént — (lat.), zurück , übrigbleibend …
10remanent — index superfluous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …