religijny

  • 21fanatyzm — m IV, D. u, Ms. fanatyzmzmie, blm «nieustępliwa, bezkrytyczna wiara w słuszność jakiejś sprawy, idei, doktryny, połączona z nietolerancją i ostrym zwalczaniem odmiennych poglądów» Fanatyzm religijny, polityczny. Duch fanatyzmu. Zajmować się czymś …

    Słownik języka polskiego

  • 22faryzeusz — m II, DB. a; lm M. e a. owie, DB. y a. ów 1. hist. «członek stronnictwa religijno politycznego w starożytnej Judei, powstałego w II w. przed n.e., reprezentującego narodowy, konserwatywny kierunek w judaizmie i ścisły formalizm religijny» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23gallikanizm — m IV, D. u, Ms. gallikanizmzmie, blm hist. rel. «ruch polityczno religijny we Francji zapoczątkowany w XIV w., dążący do ograniczenia na rzecz państwa wpływów i uprawnień papieskich» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 24herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… …

    Słownik języka polskiego

  • 25kontrreformacja — ż I, DCMs. kontrreformacjacji, blm rel. «ruch religijny w kościele katolickim skierowany przeciw reformacji religijnej i różnowiercom, trwający od połowy XVI do końca XVII w.» …

    Słownik języka polskiego

  • 26kultowy — «związany z kultem, z oddawaniem czci bóstwu, z religią; religijny, obrzędowy» Posąg kultowy. Obrzędy, naczynia kultowe …

    Słownik języka polskiego

  • 27mirakl — m I, D. a; lm M. e, D. ów lit. «średniowieczny dramat religijny przedstawiający w obrazach scenicznych cudowne wydarzenia z życia świętych i męczenników» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 28mistycyzm — m IV, D. u, Ms. mistycyzmzmie, blm «prąd filozoficzno religijny uznający możliwość bezpośredniego łączenia się duszy ludzkiej z absolutem (bóstwem), zwłaszcza za pomocą intuicji i objawienia jako najwyższych form poznania; postawa, stanowisko… …

    Słownik języka polskiego

  • 29modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 30msza — ż II, DCMs. mszy; lm D. mszy 1. «główny obrzęd religijny w katolicyzmie i prawosławiu koncentrujący się wokół symbolicznej ofiary chleba i wina» Uroczysta msza. Msza żałobna. Msza na czyjąś intencję, za czyjąś duszę. Dać na mszę, zamówić mszę.… …

    Słownik języka polskiego