qırılmaq
1qırılmaq — f. 1. Kəsilmək, kəsilib ayrılmaq, qopmaq, qopub düşmək. İp qırıldı. Düymə qırılıb düşdü. – . . Taxılın sünbülləri ayaq üstə durduğu yerdə bilmirsən nədənsə qırılıb düşür yerə. C. M.. 2. Birdən kəsilmək, əlaqə kəsilmək. Söhbət ortada qırıldı.… …
2qırılma — «Qırılmaq»dan f. is …
3sınmaq — f. 1. Bir şeyə bərk toxunaraq parçalanmaq, tikə tikə olmaq, xırda hissələrə ayrılmaq; qırılmaq, zədələnmək. Boşqablar əlimdən düşüb sındı. Pəncərə sınıb töküldü. – Su səhəngi suda sınar. (Ata. sözü). . . Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir:… …
4qəlpələnmək — f. Bir şeydən kiçik parça qopmaq, yaxud qırılmaq. Daş qəlpələndi. // Bir şeyə ilişib bir tikəsi qırılmaq, qopmaq. Ətəyim mıxa ilişib qəlpələndi …
5dilənkə — (Cəlilabad) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış sahəsi. – Ağac qıranda dilənkədən qıreylər, yoxsa abeşig tutey …
6düzdəmməx’ — (Qazax) qırılmaq, tələf olmaq, məhv olmaq. – Səni görüm düzdənəsəη …
7gudullamax — (Zəngilan) barama sarımaq ərəfəsində xəstələnib qırılmaq (baramaqurduna aiddir). – Qurdumun çoxu şaxlıyanda gudulladı …
8kərd — f. 1) görülmüş iş, əməl; 2) lək, kərdi; 3) əkilmiş tarla; 4) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış hissəsi …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …
10aman — is. <ər.> 1. Əmin amanlıq, əmniyyət, təhlükəsizlik, qorxusuzluq, dinclik. 2. Möhlət, macal, imkan. Aman vermək – macal vermək, imkan vermək, vaxt vermək, rahat buraxmaq. <Molla İbrahim Xəlil:> Gümüş xahiş edənlər bir mərtəbədə çoxdur… …
