puszczać wiatry
1wiatry — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. wiatryrów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gazy wytwarzane w jelitach wskutek złego trawienia, wydalane przez odbyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Puszczać wiatry. {{/stl 10}} …
2wiatry — Puszczać wiatry zob. puścić 1 …
3puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …
4wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …
5smrodzić — ndk VIa, smrodzićdzę, smrodzićdzisz, smrodź, smrodzićdził 1. pot. «napełniać smrodem, wydawać smród» Fabryka, gazownia smrodzi. Smrodzili papierosami. 2. posp. «puszczać wiatry» …
6puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …
7bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… …
8gaz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gazzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja niemająca określonego kształtu ani objętości, mogąca w pewnej temperaturze przejść w stan ciekły; jeden z trzech stanów …
