pulchritudo

  • 81aménité — [ amenite ] n. f. • XIVe; lat. amœnitas 1 ♦ Vx Agrément (d un lieu). « L aménité des rivages » (Chateaubriand). 2 ♦ (1740) Amabilité pleine de charme. ⇒ affabilité. Sa supériorité « que sait tempérer l aménité la plus exquise » (A. Gide). Traiter …

    Encyclopédie Universelle

  • 82Щуровский, Яцек — Яцек Щуровский известный, как Hyacinthus или Roxolanus (польск. Jacek Szczurowski; 15 августа 1716, Галиция  после 1773)  польский композитор эпохи позднего барокко и классицизма. Содержание 1 Биография 2 …

    Википедия

  • 83CATHAEA — regio Indiae, in qua mirum in modum pulchritudo excoli dicitur, adeo ut Onesicritus auctor sit, in ea Regem pulchertimum eligi. Vide plura de Cathaeorum moribus apud Strab. l. 15. Cathaena Stephano dicitur. Sic enim ille, Κάθαινα, πόλις Ι᾿νδικὴ:… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 84COELUM — Die sedem esse, consensu Gentium creditum est: cuius cum triplex sit consideratio, pro triplici modo, quô in terris res fiunt, ratione, fortunâ, necessitate; hinc triplex olim Numen introductum, Minervae, Fortunae, et Fati five Parcarum. Imo Soli …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 85CUPRESSUS — Graece Κυπάριςςος, arbor est natu morosa, fructu supervacua, baccis torva, soliô amara, odore violenta, ac ne umbrâ quidem gratiosa, materie rara, ut pene fruticosi generis, Plinio, l. 16. c. 33. Hinc Diti sacra, iuxta eundem, ut et Festum; at… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 86ELNAEM — pater Isaia, et Ieribai. 1 Par. c. 11. v. 46. Lat. Dei pulchritudo, sive Deus muniens eos …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 87EPIRUS — regio Graeciae finitima ad Ort. Acheloo fluv. discreta: ad Occas. Acrocerauniis montibus, quâ mari Adriatico incumbunt: Ad Septentr. Macedoniae parte terminatâ: Ad Merid. Ionio mari abluta. Primum Molossia dicta, deinde Chaonia, a Chaone Heleni… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 88GANYMEDES — Trois fil. puer formosissimus, quem cum Iuppiter deperiret, in Idae monte venantem ab aquila rapi iussit, et in caelum afferri, eumque poculis praefici, repudiato ministerio Hebes, filiae Iunonis, quae ante illius raptum miscendo nectari praeerat …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 89MOSES — I. MOSES Episcopus Ismaelitarum, illorum conversioni intentus, saecul. 4. Vide Mauvia. Item Rabbinus, qui Talmud docere Cordubae incepit, An. 999. II. MOSES impostor, A. 432. Iudaeos Cretenses, ut in mare se sequentes praecipitarent, effecit.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 90PERSAEPOLIS — urbs Persidis, a Perseo condita, teste Strab. l. 15. quam postea Alexander ebrius demoliri iussit. Non longe sitam fuisse ab Araxe innuit idem Strabo, ubi supra: Πὸς αὐτῇ δὲ Περσαιπόλει, τὸν Α᾿ράξην διέβη. Subdit, Η῏ν δὲ ἡ Πεσσάιπολις ἔχουσα… …

    Hofmann J. Lexicon universale