Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

przyznawać

  • 1 сознаваться

    Русско-польский словарь > сознаваться

  • 2 предоставлять

    глаг.
    • administrować
    • darować
    • darzyć
    • dawać
    • dać
    • domierzać
    • dostarczać
    • gospodarować
    • kierować
    • nastręczać
    • oddać
    • podawać
    • podać
    • przewidywać
    • przyznawać
    • rozdawać
    • stosować
    • udzielać
    • udzielić
    • uzgadniać
    • wydawać
    • wymierzać
    • wyświadczać
    • zaopatrywać
    • zapewniać
    • zarządzać
    • zezwalać
    • zgadzać
    * * *
    nastręczać, nadawać, pozostawiać, przyznawać, udostępniać, udzielać

    Русско-польский словарь > предоставлять

  • 3 признавать

    глаг.
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • pogodzić
    • poznawać
    • poznać
    • pozwalać
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przyznawać
    • przyznać
    • rozpoznawać
    • rozpoznać
    • spowiadać
    • uznawać
    • uznać
    • wpuszczać
    • wyspowiadać
    • wyznawać
    • wyznać
    • zezwalać
    • zgadzać
    * * *
    poczytywać книжн., przyznawać, uznawać

    Русско-польский словарь > признавать

  • 4 признаваться

    глаг.
    • przyznawać
    • przyznać
    • spowiadać
    • wyspowiadać
    • wyznawać
    • wyznać
    • zeznać
    * * *
    przyznawać się do, wyznawać, zwierzać się

    Русско-польский словарь > признаваться

  • 5 впускать

    глаг.
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przyznawać
    • wpuszczać
    * * *

    Русско-польский словарь > впускать

  • 6 давать

    глаг.
    • administrować
    • darować
    • darzyć
    • dawać
    • dać
    • domierzać
    • dostarczać
    • dostarczyć
    • gospodarować
    • kierować
    • nadawać
    • podarować
    • podawać
    • podać
    • powodować
    • pozwolić
    • pożyczać
    • pożyczyć
    • przewidywać
    • przyznawać
    • puszczać
    • rozdawać
    • stosować
    • udzielać
    • użyczać
    • użyczyć
    • wydawać
    • wymierzać
    • wynajmować
    • wypożyczać
    • zakomunikować
    • zaopatrywać
    • zapewniać
    • zarządzać
    • zezwalać
    • zezwolić
    • zgadzać
    * * *
    dawać, nadawać, odpalać, podawać, wydawać, składać, udzielać, uprawniać, zdawać

    Русско-польский словарь > давать

  • 7 допускать

    глаг.
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • pozwalać
    • pozwolić
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przypuszczać
    • przyznawać
    • tolerować
    • uznawać
    • uznać
    • wpuszczać
    • zakładać
    • zezwalać
    • zezwolić
    • znosić
    * * *
    dopuszczać, (что-л.) tolerować

    Русско-польский словарь > допускать

  • 8 исповедовать

    глаг.
    • przyznawać
    • przyznać
    • spowiadać
    • wyspowiadać
    • wyznawać
    • wyznać
    * * *
    (кого-л.) spowiadać, wyspowiadać

    Русско-польский словарь > исповедовать

  • 9 награждать

    глаг.
    • nagradzać
    • nagrodzić
    • przyznawać
    • wynagradzać
    • wynagrodzić
    * * *
    nagradzać, odznaczać

    Русско-польский словарь > награждать

  • 10 позволять

    глаг.
    • autoryzować
    • cierpieć
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • dozwalać
    • dozwolić
    • pozwalać
    • pozwolić
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przyznawać
    • przyzwalać
    • tolerować
    • umożliwiać
    • umożliwić
    • upoważniać
    • upoważnić
    • uznawać
    • wpuszczać
    • włączać
    • zezwalać
    • zezwolić
    • zgadzać
    • znosić
    * * *
    dozwalać, pozwalać, przyzwalać

    Русско-польский словарь > позволять

  • 11 предполагать

    глаг.
    • domniemać
    • domniemywać
    • domyślać
    • domyśleć
    • domyślić
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • miarkować
    • mniemać
    • odgadywać
    • podejrzewać
    • posądzać
    • pozwalać
    • przewidywać
    • przybierać
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przypuszczać
    • przyznawać
    • suponować
    • sądzić
    • uważać
    • wpuszczać
    • wymiarkować
    • zakładać
    • zgadywać
    * * *
    obiecywać sobie coś, zakładać

    Русско-польский словарь > предполагать

  • 12 предположить

    глаг.
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • naprowadzać
    • podpowiadać
    • pozwalać
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przypuszczać
    • przypuścić
    • przyznawać
    • stwierdzać
    • sugerować
    • wpuszczać
    • zakładać
    • zasugerować
    • założyć
    * * *
    przypuścić, założyć

    Русско-польский словарь > предположить

  • 13 признаться

    глаг.
    • przyznawać
    • przyznać
    • spowiadać
    • wyspowiadać
    • wyznawać
    • wyznać
    * * *
    przyznać się do, wyznać, zwierzyć się

    Русско-польский словарь > признаться

  • 14 принимать

    глаг.
    • adoptować
    • akceptować
    • brać
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • dostawać
    • honorować
    • nabierać
    • obejmować
    • odbierać
    • otrzymać
    • otrzymywać
    • pobierać
    • podejmować
    • podjąć
    • ponosić
    • przedsiębrać
    • przejmować
    • przybierać
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przypatrzeć
    • przypuszczać
    • przysposabiać
    • przysposobić
    • przyznawać
    • rozumieć
    • uchwalić
    • ujmować
    • uznawać
    • wpuszczać
    • wymagać
    • wziąć
    • zaadoptować
    • zaakceptować
    • zabierać
    • zabrać
    • zajmować
    • zakładać
    • zastosować
    • zawierać
    • zażywać
    • zażyć
    • zgodzić
    * * *
    akceptować, ( на работу) angażować, brać, obejmować, odbierać, podejmować, przejmować, przybierać, przyjmować, rekrutować, zakładać, załatwiać

    Русско-польский словарь > принимать

  • 15 присуждать

    глаг.
    • potępiać
    • potępić
    • przysądzać
    • skazać
    • skazywać
    • zasądzać
    * * *
    ( о суде) przysądzać, przyznawać, zasądzać

    Русско-польский словарь > присуждать

  • 16 разрешать

    глаг.
    • autoryzować
    • dawać
    • dopuszczać
    • dopuścić
    • dozwolić
    • nadać
    • oddać
    • pozwalać
    • pozwolić
    • przyjmować
    • przyjąć
    • przyznawać
    • przyznać
    • puszczać
    • udzielać
    • udzielić
    • umożliwiać
    • umożliwić
    • upełnomocnić
    • upoważniać
    • upoważnić
    • uznawać
    • użyczać
    • wpuszczać
    • włączać
    • zezwalać
    • zezwolić
    • zgadzać
    * * *
    dozwalać, pozwalać, przyzwalać, rozwiązywać, zezwalać

    Русско-польский словарь > разрешать

  • 17 разрешить

    глаг.
    • autoryzować
    • dawać
    • dopuszczać
    • dozwolić
    • nadawać
    • nadać
    • pozwalać
    • pozwolić
    • przyznawać
    • puszczać
    • udzielać
    • umożliwiać
    • umożliwić
    • upoważniać
    • upoważnić
    • uznawać
    • włączać
    • zezwalać
    • zezwolić
    • zgadzać
    * * *
    dozwolić, pozwolić, rozstrzygnąć, rozwiązać, zezwolić

    Русско-польский словарь > разрешить

  • 18 соглашаться

    akceptować, aprobować, przyznawać, zgadzać się

    Русско-польский словарь > соглашаться

  • 19 удостаивать

    глаг.
    • nadawać
    * * *
    przyznawać co, zaszczycać

    Русско-польский словарь > удостаивать

  • 20 уступать

    глаг.
    • cedować
    • odstąpić
    • odstępować
    • przekazać
    • przyznawać
    • przyznać
    • scedować
    • ulegać
    • ustąpić
    • ustępować
    * * *
    odstępować, ustępować

    Русско-польский словарь > уступать

См. также в других словарях:

  • przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie …   Słownik frazeologiczny

  • odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

  • przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… …   Słownik języka polskiego

  • przydzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przydzielaćam, przydzielaća, przydzielaćają, przydzielaćany {{/stl 8}}– przydzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przydzielaćlę, przydzielaćli, przydzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… …   Słownik frazeologiczny

  • cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»