przyrost

  • 1przyrost — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przyrostoście {{/stl 8}}{{stl 7}} różnica końcowej i początkowej wartości zwiększającej się wielkości; zwiększanie się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrost wpływów budżetowych. Przyrost produkcji. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2przyrost — m IV, D. u, Ms. przyrostoście; lm M. y «różnica między początkową a końcową wartością pewnej wzrastającej wielkości; zwiększenie się liczby kogoś (ludności) lub czegoś, długości, szerokości, objętości, masy, ilości czegoś» Przyrost ludności.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3przyrost naturalny — {{/stl 13}}{{stl 7}} różnica między liczbą urodzeń a liczbą zgonów w jakimś czasie, na jakimś terytorium, w jakimś kraju itp. {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4Ружевич, Тадеуш — Тадеуш Ружевич (польск. Tadeusz Różewicz)  польский поэт, писатель и драматург. Лауреат множества премий, почётный доктор нескольких университетов Польши[1]. Член академий художеств Германии (член Баварской академии художеств (1981), член… …

    Википедия

  • 5bomba — 1. Bomba demograficzna «gwałtowny przyrost urodzeń w krótkim czasie, zwykle mający negatywne skutki»: Bomba demograficzna nie musi wcale wybuchnąć. Okazało się, że możliwy jest nie tylko skokowy wzrost liczby ludności, ale i produkcji rolnej… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6brojler — m IV, DB. a, Ms. brojlererze; lm M. y zootechn. «kurczę, młoda kaczka, młody indyk, królik intensywnie tuczone, osiągające bardzo szybki przyrost wagi, przeznaczone na ubój» Hodowla brojlerów. ‹z ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 7coroczny — corocznyni «powtarzający się co rok, zdarzający się co rok» Coroczny przyrost naturalny. Coroczny zjazd członków klubu. Coroczni goście …

    Słownik języka polskiego

  • 8kambium — n VI, blm bot. «warstwa komórek twórczych łodygi (pnia) i korzenia drzew i krzewów, występująca między drewnem a łykiem, powodująca przyrost drewna i łyka; miazga łykodrzewna» ‹n. łac. z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 9kompensacyjny — «związany z kompensacją, z wyrównywaniem czegoś, znoszeniem różnic; wyrównujący» Kompensacyjny przyrost ludności (wyniszczonej w czasie wojny). ∆ geogr. Prądy kompensacyjne «wyrównawcze prądy morskie tworzące się na skutek niedoboru wód w jakiejś …

    Słownik języka polskiego

  • 10korelacja — ż I, DCMs. korelacjacji; lm D. korelacjacji (korelacjacyj) 1. «wzajemne powiązanie, współzależność» Korelacja spółgłosek. 2. biol. «współzależność niektórych cech budowy lub funkcji organizmu u gatunków roślinnych i zwierzęcych» 3. mat. «w… …

    Słownik języka polskiego