przygnębienie
1przygnębienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przygnębić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan psychiczny człowieka spowodowany smutkiem, żalem,… …
2przygnębienie — n I 1. rzecz. od przygnębić. 2. «stan psychiczny człowieka przygnębionego; smutek, depresja» Otrząsnąć się z przygnębienia. Ogarnęło kogoś przygnębienie …
3depresja — ż I, DCMs. depresjasji; lm D. depresjasji (depresjasyj) 1. «chorobliwe przygnębienie i zahamowanie czynności psychicznych występujące w psychozach; stan zniechęcenia, apatia» Długotrwała, głęboka, nagła depresja. Popaść w depresję. Poddawać się… …
4ponury — ponuryurzy «okazujący smutek, przygnębienie swoim wyglądem, zachowaniem; sprawiający przykre wrażenie, wywołujący smutek, przygnębienie; będący wyrazem czyjegoś przygnębienia; posępny» Siedział ponury jak noc. Ponure wieści. Ponure zamczysko.… …
5posępny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, posępnyni, posępnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który okazuje przygnębienie, smutek; smutny, ponury, przygnębiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posępny wyraz twarzy. Posępne …
6duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …
7dostęp — m IV, D. u, Ms. dostęppie zwykle blm 1. «możność dojścia, dotarcia, dostania się do jakiegoś miejsca; miejsce, przez które się dochodzi; przystęp» Dostęp do morza. Dostęp do osiedla utrudniony z powodu powodzi. 2. «możność przyjścia do kogoś,… …
8duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …
9gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś …
10melancholia — ż I, DCMs. melancholialii, blm «stan depresji psychicznej, będący najczęściej następstwem ciężkich przeżyć, objawiający się apatią, niechęcią do życia, a nawet manią samobójczą; przygnębienie, smutek, posępny nastrój» Głęboka melancholia. Atak,… …
