przezwyciężyć

  • 21opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 22pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… …

    Słownik języka polskiego

  • 23przeboleć — dk III, przebolećeję, przebolećejesz, przebolećej, przebolećlał, przebolećeli «przezwyciężyć ból po czymś, przestać cierpieć, martwić się z jakiegoś powodu» Przeboleć stratę czegoś. Nie może przeboleć, że nie zaproszono jej na tę uroczystość. Nie …

    Słownik języka polskiego

  • 24przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… …

    Słownik języka polskiego

  • 25przekonać — dk I, przekonaćam, przekonaćasz, przekonaćają, przekonaćaj, przekonaćał, przekonaćany przekonywać ndk VIIIa, przekonaćnuję, przekonaćnujesz, przekonaćnuj, przekonaćywał, przekonaćywany, rzad. I, przekonaćam, przekonaćasz, przekonaćają,… …

    Słownik języka polskiego

  • 26przemożny — książk. «nie dający się przezwyciężyć, bardzo silny; decydujący» Przemożna chęć, siła. Przemożne wzruszenie. Mieć przemożny wpływ na kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 27przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… …

    Słownik języka polskiego

  • 28przetrzymać — dk I, przetrzymaćam, przetrzymaćasz, przetrzymaćają, przetrzymaćaj, przetrzymaćał, przetrzymaćany przetrzymywać ndk VIIIa, przetrzymaćmuję, przetrzymaćmujesz, przetrzymaćmuj, przetrzymaćywał, przetrzymaćywany 1. «ująwszy, chwyciwszy potrzymać coś …

    Słownik języka polskiego

  • 29przewalczyć — dk VIb, przewalczyćczę, przewalczyćczysz, przewalczyćwalcz, przewalczyćczył, przewalczyćczony przewalczać ndk I, przewalczyćam, przewalczyćasz, przewalczyćają, przewalczyćaj, przewalczyćał, przewalczyćany «walcząc przezwyciężyć, przemóc coś;… …

    Słownik języka polskiego

  • 30rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… …

    Słownik języka polskiego