przez ulicę

  • 21spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …

    Słownik języka polskiego

  • 22wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …

    Słownik języka polskiego

  • 23wychodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wychodzićdzę, wychodzićdzi, wychodzićchodź, {{/stl 8}}– wyjść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wychodzićjdę, wychodzićjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 24siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …

    Słownik frazeologiczny

  • 25skręcać się — 1. Skręcać się ze śmiechu «śmiać się gwałtownie, nie móc przestać się śmiać; śmiać się do rozpuku»: Przez chwilę patrzył zdumiony, a potem nagle zaczął się śmiać. Doprawdy, łatwo przychodziła mu zmiana nastroju. Opadł na fotel i skręcał się ze… …

    Słownik frazeologiczny

  • 26zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 27bezludny — «nie zamieszkany przez ludzi; wyludniony, pusty» Bezludna wyspa. Bezludne tereny. Ulice, szosy bezludne o świcie …

    Słownik języka polskiego

  • 28kostkować — ndk IV, kostkowaćkuję, kostkowaćkujesz, kostkowaćkuj, kostkowaćował, kostkowaćowany 1. «wykładać ulice, szosy itp. kostką; brukować» 2. techn. «nadawać powierzchni metalowej ładny wygląd przez wykonanie skrobakiem drobnych rysek tworzących… …

    Słownik języka polskiego

  • 29policyjny — policyjnyni «należący do policji, wykonywany przez policję, właściwy policji» Mundur policyjny. Patrol policyjny. Auto policyjne. Służba policyjna. ∆ Godzina policyjna «w okresie wojny, okupacji, zamieszek: godzina, po której nie wolno wychodzić… …

    Słownik języka polskiego

  • 30powódź — ż V, DCMs. powódźwodzi; lm M. powódźwodzie, D. powódźwodzi «zalanie przez wodę terenów nisko położonych, zwykle nadbrzeżnych, głównie w wyniku wezbrania rzeki, powodujące znaczne szkody gospodarcze i społeczne» Groźna powódź. Klęska powodzi.… …

    Słownik języka polskiego